Afscheid is nieuw begin 

Afscheid nemen is een beetje sterven en natuurlijk ook een nieuw begin. Ook als je gewend bent te degraderen.  Op zaterdag 20 mei is de dag waarop het onvermijdelijke eindelijk kwam. De degradatie. De 8^ste degradatie sinds 1992. Daar zijn we aan gewend, natuurlijk hadden we na 4 jaar in de hoofdklasse/4^de divisie verwacht dat het degraderen wel achter ons lag, maar dat is niet het geval. Dus op deze zaterdag staat dat niet meer centraal. Centraal staat het vertrek van aantal echte spelers van HZVV-1. Afscheid nemen is beetje sterven. De speeches voor het afscheid hierbij gebundeld.

Partir c’est mourir un peu is de titel van het gedicht van de franse dichter Edmont Haraucourt (1857-1941). De verdere tekst is: ‘’Weggaan is een beetje sterven, / Dat is sterven aan wat men liefheeft / Men verliest een beetje van zichzelf / in ieder uur en op elke plek’. Een als we het letterlijk vertalen is het  ‘weggaan dat is een beetje sterven’ ook wel ‘het is héél moeilijk om afscheid te nemen’ of ’afscheid nemen is zwaar’. Zo nemen we afscheid van spelers na een zaterdag vol strijd en teleurstelling. Zo nemen we op één verplichte weedstrijd in Barneveld na ook afscheid van dit seizoen.

Afscheid van een moeilijk seizoen

Een seizoen vol sombere herinneringen. Vragen. Woede. Boosheid. Teleurstelling en frustratie. De eerste minuten bij DHSC, de laatste minuut in Vriezenveen, de laatste minuten bij AVV Swift.  Maar ook de 2-1 bij Eemdijk. Het had allemaal niet gehoeven… Dan wil je als de slagerij van kampen keihard op dreunende drums slaan. Trommels van verdriet.  Partir c’est mourir un peu. En natuurlijk blijven met maar herinneringen, ondanks de vuilniszakken vol verscheurde papieren. Maar toch.

Aan het einde van het seizoen nemen we afscheid. In deze eerste plaats van het ‘dubium monstrum’ wat zich in de hoofden van de jongens van HZVV-1 genesteld had. Dubium staat in gewoon Nederlands voor twijfel. Het monster van de twijfel. Twijfels als: ‘kan ik het nog wel’? ‘Zijn we wel goed genoeg’. Eén ding lukte dit jaar niet zo goed ‘worden wie je bent’. Dan moet je jezelf weer bij elkaar rapen en oppakken. Keer op keer. Na lange busreizen.  Dan bouw jezelf en je team weer op en ga je weer aan de slag. Zo’n voetbalclub is toch een beetje een perpetuum mobilé. Het blijft zich heen en weer bewegen. En bij HZVV is dat tussen 4^de en 5^de divisie. Het is ook een perpetuum mobile omdat er steeds weer nieuwe jongens (en meisjes) komen. Van de kabouters tot HZVV-1, het blijft zich bewegen.

Ondanks dat de pijn vandaag overheerst, zien we aan de andere kant naar een nieuwe fase, een nieuw thuis, een nieuwe klasse, nieuwe tegenstanders, een nieuw team of voor sommigen een nieuwe club. Daarom staan we ondanks het verdriet van vandaag stil bij partier c’est mourir un peu, maar ook afscheid nemen is een nieuw begin. Dat past heel goed bij het Cockse gedachtengoed.. .

Afscheid van de spelers

Afscheid nemen is zwaar. Zeker ook voor spelers als Pim, Noah, Yannick en Kelly. Die alle vier van de F’jes bij HZVV gespeeld hebben. Maar ook voor jongens die nog maar kort of in ieder geval korter bij HZVV speelden. Die ‘behandelen’ we eerst…

1. Justin Lambers, de comeback-man

Justin, week naar week zag ik je jezelf weer opladen. Op de bank beginnen en dan het laatste ¼ invallen. Ik zag je nooit misbaar maken, je deed je werk en je stond er weer week naar week. Zo speelde je toch 50 wedstrijden in 21/22 een 22/23! We zijn dankbaar voor je inzet en wensen je succes bij HHC, je gaat je richten op fysiotherapie/fysiologie begreep ik, dus wellicht zien we nu eens weer….HZVV heeft daar nog wel eens een vacature.

2. Jari Hooijer, moatie

Ik moest bij Aalten uit HZVV-trainer Jaap S gelijk geven, je hebt drie seizoen je zeer dienstbaar als reservekeeper opgesteld. De eerste 2 seizoen speelde je onder Rick Mulder steeds maar 1 wedstrijd, dit jaar kwam je tot 5 weedstrijden. Ik had tranen in de ogen toen bij AZSV de corner over je heen waaide. Letterlijk zei ik ‘dat gun je toch niemand’. Toch ben je een moatie. Een maatje in het team. Die tekst is niet van mezelf maar van de heer A. Zomer. Je kwam van Weiteveense Boys en gaat nu naar HODO. Net een club die waarschijnlijk ook degradeert, maar een warme club waar je je vast thuis gaat voelen. We wensen je veel succes.

3. Harry Bakker, net-geen-Nevland

Hoe hoger je klimt, hoe harder een val aankomt. Maar Harry ik wil toch vooral mijn respect voor je uitspreken. Wat een dal heb jij door moeten gaan. Je neemt een ‘pauze’ om je te herpakken en gaat spelen in HHC 023. Je ruilt eigenlijk met Levi Mugabe die naar HZVV komt. Maar wat mij betreft doe je dat herpakken gewoon bij HZVV. Misschien niet in de spits maar veel meer erom heen, meer komen dan er al staan. Na jaren de Graafschap en een mislukt jaar bij Emmen, dan een stapje ‘terug’  naar HZVV. Je dacht aan 20 goals want dat was je gewend. Dan gaat  het team minder  draaien en lukt het scoren niet meer. Dubium monstrum gaat als een griepvirus door het team. Nog een paar trainerswissels en Harry raakt op de bank. Het dubi um monstrum heeft hem te pakken. Je van de bank weer in de basis knokken is zo moeilijk. Je had geen geluk. Kreeg niet altijd de ballen. Ging het zelf proberen te corrigeren. Forceren. Dat was vorige week zaterdag in 10 minuten in Genemuiden goed te zien, hoe zeer je dit verloren seizoen voor HZVV met die ene winnende goal goed wilde maken. Harry je zit goed in elkaar. Maar HHC O23….dat is een stap terug,  blijf gewoon bij HZVV. Jij bent een jongen die moet groeien in een team, in een club. Je moet nog paar keer de stoeltjes binnen zetten, maar die nederigheid, die dienstbare houding maakte dat ik altijd bleef geloven in deze blonde krullenbol.  Probeer het nog een jaar, zonder verwachtingen, zonder druk, werk je op naar een basisplaats en laat zien waarom ik in jou de Nevland van HZVV zag.

4. Claudia ten Zijthof

Na 2 seizoenen vertrekt volgens mij de eerste vrouwelijke verzorger die HZVV ooit had. We hebben het er niet over dat je maar 250 meter noordelijker gaat werken, maar het is een mooie stap, zeker als ze divisie hoger gaan spelen. En het is mooi voor je buskilometers. Ik zag je een aantal keer gelaten in die bus naar Amsterdam eo stappen. Broodje Plaisier was de komende uren het enige plezier wat je je gunde. Dan spelers op lappen en weer 2 uur terug. In een bus met lallende bierdrinkende jongens, met de muziek van Moatie Jari (vast niet jouw muziek) en vaak met een groep teleurgestelde jongemannen….dapper werk. Zet ‘m op bij de buren! Dank voor je inzet.

5. Noah ten Brinke, van slangenmens naar de Gullit van HZVV

Je gaat iets doen wat je al eerder deed. HZVV verlaten voor een stapje hoger. Je deed het toen je van jou als jeugdspeler op veld 2 door Wim van Dijken afscheid van jou werd genomen. Je kreeg een HZVV-shirt, succeswensen en een uitnodiging dat bij HZVV de deur altijd openstaat. Zo ging je als 11-jarig met school- en sporttas zelf naar Zwolle.

Ze werkte je je op naar een dragende speler van HZVV-1. Je speelde toch 123 wedstrijden tot nog toe. Als slangenmens, je bewoog tussen schoppende en duwende tegenstanders door, met de bal, je worstelde je in de 4^de divisie uit duels, je overleefde aanslagen en scoorde mooie goals. Zekere 2021/2022 was een top jaar. En zo begon je ook aan 22/23…dat werd niet jouw topjaar, maar dat is ook logisch. Dat topjaar moet nog komen. Je gaat nu weer HZVV verlaten. Dat mag. HHC is een stapje hoger, kijken of je samen met Thomas Reinders d’r wat moois van kunt maken. Je zult er sterker door worden, zoals je de laatste jaren bij HZVV ook steeds sterker werd. En dan zeggen wij onze deur staat altijd voor je open. HZVV is toch jouw club. Een ik zag de laatste weken de sterke NOAH als verdedigende middenvelder. Lekker hard werken en van je atletische krachten gebruik maken. Ballen afpakken en aanvallen opzetten. De laatste minuten bij Sportclub Genemuiden deden me beseffen: je bent de Gullit van HZVV. Een Atleet als laatste man, met dynamiek van verdediging door het middenveld, aanvallen opzetten en scoren door het veld over te steken. Man wat een vooruitzicht! Jouw topjaar is 25/26 als je weer bij HZVV speelt. Toch Pim? Je hebt altijd hard gewerkt, ook nu studeer je nog aan de ALO naast het voetballen. Gaat het bij HHC proberen, maar ik herhaal nogmaals de worden van Wim van Dijken: de deur bij HZVV staat altijd voor jou open.

• Twee tassen op het stadion
• Zoals alles met hard werken begon
• Ze kun je ook na jaren op reis door de tijd
• Je rood-witte liefde ooit weer in Hoogeveen kwijt

6. Pim de Jonge; dé liefhebber

Pim toch ook een beetje Jaap Junior. Een liefhebber dat ben je, net als je vader. Orthopedisch chirurgen en dat soort lieden konden je het plezier niet ontnemen. Je begon in de F’jes net als al die de Jonges. Een voetbalfamilie pur sang. Je speelde al vanaf dat je 6 jaar was met Noah en vanaf D1 met Yannick. Wat een HZVV-gevoel. Tot ver in Spanje speelden jullie zomer en winter samen. Nu nemen ze gezamenlijk afscheid. Partier cést mourir un peu.

Je gaat 200 wedstrijden voor HZVV-1 spelen en dan ga je als liefhebber verder in team zoals het 4^de. Ik denk dat we je over 20 jaar bij 45+ nog lekker zien ballen. Pim speelde 13 wedstrijden onder André Blom in seizoen 2010-20211. Hij liet je debuteren. En wel in de Hoofdklasse C. Je speelde onder hem en even JP Bosma. Daarna nog 3 seizoenen onder Karlo Meppelink. Je groeide tot je vertrek in 2015/2016, toen ging ook jij naar HHC. Begon daar goed en werd vanuit Hoogeveen goed gevolgd. Probeerde het nog even in Staphorst. Dacht op wereldreis te gaan en speelde tijdens corona door (zware) blessures maar 2 keer in 20-21 en 3 keer in 21-22. Dit seizoen ga je tot 24 wedstrijden komen en daarmee kun je toch nog fatsoenlijk afscheid nemen van HZVV-1…niet van HZVV, niet van Yannick. Dat zit in je DNA. Let op all stars van 2055-2056 Pim komt d’r aan!

Bedankt voor alle kopballen, pasjes achter het standbeen langs en je vele uren inzet. Het was een genoegen jouw supporter te mogen zijn.

• Pim de Jong wat een vent
• Die al koppend zelden een meerdere kent
• Nu vader achter de kinderwagen
• HZVV-1 dat waren nog eens dagen.

7. Yannick-crosspass-Manusiwa

Er zijn spelers die scoren het summum vinden. Die in extase over het veld rennen als ze een goal gemaakt hebben. Je hebt spelers die juichend op staan als ze de bal de lijn hebben gehaald of in een ultieme poging een doorgebroken spits de bal van de schoen schoppen. En je hebt Yannick Crosspass Manusiwa. Deze model schoonzoon is een man met de rechte rug van zijn opa, met het empathische vermogen van de Manusiwa’s. Wat een sympatico. Hij is die speler die vanaf rechtsback-positie de bal dwars over het veld op Sander of een andere linksbuiten weet te geven. Na zo’n pass zie ik altijd een klein glimlachje op zijn gezicht verschijnen.  Daarom crosspass Yannick. Natuurlijk maakte hij ook mooi goals, schoot (te weinig) vrije trappen binnen en speelde gelukkig niet te lang als rechtsback. Hij de man van de club gaat eind 2016 naar ZZVV. Na 2 wedstrijden in 13-14 en 8 in 14-15, lukt het met 11 wedstrijden niet in de Hoofdklasse C. Dan maar een stapje terug. Zo stuurde ik je op 1 juni 2016 een berichtje…ik (met nul voetbalverstand) voorspelde je doorbraak in komende seizoen. En vanaf 2016-2017 stelden Meppelink en van Duinen je steeds 34, 31 en 25 wedstrijden op! Ook dit jaar speel je 29 wedstrijden en ben je een steunpilaar van HZVV. Een speler die gekoesterd wordt door alle HZVV-supporters. En straks kun je in HZVV-4 ook weer de crosspass geven op Pim of zo. Ook dan zie ik graag een glimlach op je gezicht verschijnen. Liefde voor het spel en voor HZVV gaat verdere dan HZVV-1…dank Yannick voor alle wedstrijden en alle crosspasses….ga zo door!

• Het elftal HZVV-4
• Voorheen Timmerman, God wat een voetbalplezier
• De man laat zich op zaterdagmiddag toch niet kooien
• En nu komt Yannick er met zijn crospasses strooien

8. Kelly Fernando Joao, vleugelflitser, de donker parel van HZVV

Als laatste nemen we afscheid van de bescheiden vleugelflitser Kelly Fernando Joao. Man wat zullen we je lach, je bescheidenheid en je acties missen. Wie moet nu op rechtsbuiten de tegenstander en de medespelers verrassen. Zelden een verrassender speler gezien dan deze Kelly.

Het seizoen 2007-2008 is al begonnen als de trainer van HZVV E8 een donkere speler d’r bij krijgt. Vader Fernando en moeder Isabel brengen hem naar HZVV. Vanaf dat moment speelt HZVV E8 de opstelling 7 man achter en 1 voor. De Kampioenentrainer EJK (5 jaar kampioen met F8, F5, E8, enz.) ziet het helemaal zitten. HZVV E8 wordt kampioen. Kelly schuift al snel door naar E1. Dan D’s en C’s. Allemaal nemen ze het ophaalritueel van mij over. En zo zie ik in 2013, 2014, 2015 Kelly week naar week naar het stadion fietsen. Vanaf 2013 speelt hij bij PEC Zwolle.  En dat in de tijd dat de familie Joao in augustus 2012 na 10 jaar procederen van minister Gert Leers eindelijk de asielstatus krijgt. Het is mooi te zien hoe Kelly altijd een blij en optimistisch joch gebleven is, ondanks de familiegeschiedenis in het door burgeroorlogen verscheurde Angola.  In seizoen 2015/2016 komt hij weer terug bij HZVV. Hij speelt nog maar 4 wedstrijden, maar daarna wordt hij 7 seizoenen een vaste waarde bij HZVV. Nu heeft de liefde hem naar Arnhem gebracht, spelen bij CSV Apeldoorn. We zullen je missen en kom nog eens kijken bij je oude cluppie….blijf goedlachs en optimistisch, achter de wolken schijnt de zon, man wat ik Kelly daar een voorbeeld van!

• Die kleine snelle man, Joao op rechtsbuiten
• Een schot, voorzet of teruglegger, je kon niets uitsluiten
• Een veenboer met Afrikaans bloed
• Vá com Deus, het ga je goed

Raar beeld, Kelly in Rood-Geel

Cadeau voor de businessclubruimte:

Zoals bij Volendam is HZVV al toe aan de heen-en-weer-9 sinds 1992 bij HZVV. De heen en weer nummer 9. Sinds de promotie naar 1^e klasse/hoofdklasse of 4^de divisie in 1992 gaan we voor de 9^de keer proberen te promoveren. Om ons aan dat heen en weer gaan te herinneren heb ik deze mini ‘heen en weer bus’ gekocht. In een nieuwe Drentse klasse gaan we weer nieuwe dingen meemaken. Gaan we vaker dan ooit op de fiets naar uitwedstrijden. Geinig en we kijken weer naar boven…naar eeen kampioenschap…..met anderen dan Pim, Yannick, Noah, Harry, Jari, Kelly en Justin. Het blijft zich bewegen. HZVV…d’r komen weer nieuwe Pim’s, Noah’s, Yannick’s en Kelly’s. Jonge kerels met Rood-Wit-bloed.

HZVV heeft geen boot en ligt nog 1 achter op Volendam