Bescheidenheid past ons

Bescheidenheid past ons. Als ik over ons spreek dan spreek ik over het CDA. Het blijft mijn partij. Een blog over iemand die mijns inziens (in Drenthe volgen wij het op de voet) die bescheiden, fatsoenlijke en verbindende lijsttrekker en partijleider kan zijn: Chris van Dam. Terug naar de roots en dan hard werken voor heel Nederland, een land waar ieder mens telt.

Het CDA past bescheidenheid, dat is overigens iets anders dan nederigheid. Hoe zie ik de ontwikkeling van het lijsttrekkerschap? En is het reëel en goed om een oudgediende terug te halen? Zolang er geen lijsttrekker is zal in komkommertijd de media smullen van de onrust binnen het CDA. En daarna over de lijst, dan over het verlies, over afvallers, over ex-CDA-ers als van der Plas en Omtzigt en ga zo maar door.

In deze blog roep ik het CDA, zeker ook mezelf, op tot bescheidenheid. De bestuurderspartij uit tijdperk Lubbers of Balkenende bestaat niet meer. Heeft kaas van het brood doen eten, verliezen van magere hein (moeite met verjonging) en hebben veel moeite met belangenstrijd(jes). Maar vanuit de bescheidenheid, dienend leiderschap, inhoudelijke bijdragen leverend en een verbindende partij willen zijn kunnen we groeien naar een nieuwe rol. Wie past daarbij? Eerst waar staan we nu….

Waar staan we

CDA staat op 7 zetels (-8) in de peilingen van 28 juni 2023[1]
CDA neemt rustig en verstandig de tijd voor kiezen van goede lijsttrekker, 14 augustus komt CDA met haar lijsttrekker.
Media speelt dagelijks het spel ‘wat doet Pieter’. En ‘wie moet CDA leiden’?
Geruchten dat LPO (lijst Pieter Omtzigt) mensen aan het werven is.
CDA bestuur stuurt nette brief op Pieter Omtzigt in gesprek wil. Brief komt razendsnel in de media.
Kandidaten CDA-lijsttrekkerschap haken af (o.a. Miriam Sterk) of houden zich (verplicht) stil of zitten in het woordenspel (ik heb niet gesolliciteerd…maar kan natuurlijk wel gevraagd worden).
Geruchten rondom Mona Keijzer en BBB.
Het is druk in het ‘Christendemocratische midden’ met grote partijen als BBB en LPO.

Mona wil op 1

Sinds vrijdag 4 augustus 2023 weten we dat Mona Keijzer, toch iemand uit de rechterflank van het CDA bedankt heeft. Als je je niet meer in je partij herkent is dat een logische stap, maar schijnbaar is ook het ‘van binnenuit aan je partij werken’ voor haar geen route meer. En op 12 juli zegt ze nog dat ze niet gaat solliciteren naar lijsttrekker. Dat kun je zien als een uitnodiging om vooral gevraagd te worden….zeker als je gelooft dat ‘Mona wil op één’ nog steeds van toepassing is. Dan op 28 juli brengt Bart Mos (journalist van o.a. FD) naar buiten dat BBB haar gevraagd heeft of zij voor de BBB aan de slag zou willen. Wellicht zelfs als premier. Dan volgt vrijdag 4 augustus waarbij Mona haar lidmaatschap van CDA opzegt, volgens berichten omdat ze tegen kandidaat Hubert Bruls is. Weer onrust in het CDA. Wat is het toch met timing. Ook van Mona. Overigens leuke dame, leuk mee samengewerkt, maar soms met uitspraken waar ik me niet altijd in kon vinden of die ik niet goed kon volgen.

En zo verliest het CDA de onderstaande kanonnen in de huidige politiek. En allemaal op pad met ongeveer dezelfde boodschap…

Of is het een trend? Dit waren ooit de stemmenkanonnen van CDA:

Deze 6 zijn allemaal vertrokken (om verschillende redenen). In totaal wel erg veel voorkeurstemmen. Keijzer, Omtzigt en von Martels toch zo’n 220.000 voorkeurstemmen.

Maar wie moet het dan wel doen?

Natuurlijk ligt het voor de hand, jonge talenten in de kamerfractie en ja, ook ik ben d’r in mee gegaan. Goeie kerels als Boswijk (landbouw goed gedaan, verandering moet, maar wel realistisch) en Bontenbal (verduurzaming moet, maar wel realistisch) liggen bij mij ook voor op de tong. Dat zou dus wel kunnen…en toch ben ik niet echt overtuigt dat zij het moeten doen. Kan me er overigens best in vinden mocht één van beiden het worden. Vooral omdat ze open naar de samenleving staan. Dat ze veel op pad zijn en toch standvastig blijven. Ik zou geen oudgediende CDA-er op deze zetel laten plaatsnemen. En oudgediende dat zegt niets over leeftijd. Keijzer, Bruls maar ook van Dam zijn allen eind 50 of net 60. In USA vind men dat jong….En daarbij een jong team zou ervaren leider kunnen gebruiken. Belangrijker dan leeftijd of zelfs regio is houding, uitstraling en gedrag. Daden in de praktijk!

Nacht voorbij

De nacht is pas voorbij als we voldoende licht hebben om het gezicht van de ander te kunnen zien. Dit Hebreeuwse gezegde is dé beeldspraak voor de menselijke maat. Ieder mens telt. Iedere mens zien we als mens. Dat leert ons de toeslagenaffaire, de Groningse compensatie, de stikstofaffaire en ga zo maar door. Iedereen kan bedenken waar de overheid in het schermer gewerkt heeft. De overheid dat het gezicht van de Nederlanders niet meer kan zien.

Wat zijn voor mij 10 belangrijke criteria bij de keuze voor lijsttrekker, partijleider en straks fractievoorzitter:

#	Criterium	Score
1	Gericht op minder overheid, minder markt, meer samenleving. Geen zanger van opera van individualisme, maar van het Hooglied van de coöperatieve samenleving
2	Passend bij een volkspartij met een politiek antwoord op het Evangelie, een partij waar ruimte is voor religie en overtuigingen vanuit verschillende gezindten
3	Verandering mogelijk kunnen maken en dan met name in terugdringen van wantrouwen in de politiek en vooral door voorbeeldgedrag, met 100% integriteit als #1, iemand die staat voor de normen en waarden, voor respect en waardering, zonder onbescheiden te zijn
4	Dienend of liefdevol leiderschap in praktijk kunnen brengen, politiek diaken zijn en diaconaal werken in praktijk kunnen brengen
5	Meer Christendemocraat dan Converservatief-democraat met visie voor de lange termijn en gericht op CDA-beginselen.
6	Gericht op rechtvaardigheid met oog voor ‘ieder mens telt’ om rechtvaardigheid te verbinden met solidariteit
7	Boven de hectiek van Haagse mediacratie staan, oordeel uitstellen en niet gelijk twitteren. Iemand die thuis is in wet- en wetgevingsproces
8	Politicus die in een gespleten politiek landschap verbindende kan zijn, ongeacht of partij lid van coalitie en oppositie is. Werkend aan parlement wat meer is dan de som der delen
9	Geen pianist op de Titanic, iemand die slechtnieuws kan brengen maar het kan vertalen naar wel afgewogen actie
10	Bescheiden dat zeker, maar ook iemand die staat voor wel onderbouwde mening. Trouw aan het ambt van volksvertegenwoordiger vanuit ‘zie de mensch’ en gericht op de inhoud

Als ik diverse kandidaten die nu in de media komen langs deze lat leg kom ik tot de conclusie dat ik het heel graag zou proberen met Chris van Dam.

Chris van Dam?

Dat is toch de 60-jarige oudgediende, die toeslagenvoorzitter? Die man die op plek 40 stond en maar 9.360 voorkeursstemmen kreeg? Die oud-politieman en officier van justitie? Die gereformeerde Hagenees? Komt hij wel voldoende in de regio? Is hij wel charismatisch genoeg!? Is hij wel geschikt om het CDA te leiden? Of zelfs om ooit premier te worden? Toch net benoemd bij de onderzoeksraad voor de veiligheid? Allemaal tegenargumenten in vraagvorm.

Over premier worden, laten we daar als CDA maar even niet over beginnen. Bij Wopke hadden we ook knap verkeerde inschattingen van. CDA heeft hopelijk dat lesje wel geleerd. En die onderzoeksraad vindt wel een nieuwe kapitein.

Tijdens campagne van CDA Hoogeveen sprak Chris van Dam inspirerend over ‘nieuw sociaal’

Tegen al die CDA-ers met zoveel vragen zeg ik: lees de 10 criteria nog eens goed door. We zoeken een bescheiden Christendemocraat geen entertainer, geen pianist, geen manager in politieke zaken en zeker niet iemand die geen actieve herinneringen heeft. Mooi vind ik de zin van Chris van Dam in de Binnenhoflezing uitspreek: ik ben geen ziener, geen duider, geen politicoloog.

Hij is lid van de STEK, actief in het diaconale werk. Geraakt door de ervaringen bij het toeslagendossier. Hij staat in mijn ogen aan de goede kant van dit dossier. De kant met oog voor de mens. Voor de oplossing. Leijten en Omtzigt krijgen veel credits, maar ook van Dam heeft als (onverwacht) voorzitter een bijdrage geleverd. Natuurlijk is van Dam ook de man van fatsoen en orde, ook een onderwerp waar CDA in Nederland of politiek Nederland iets kan betekenen.

Annemiek Schrijver zegt in ‘de Verwondering’ over Chris van Dam het volgende: “Chris van Dam leeft vanuit de gedachte dat wij elkaar gegeven zijn, elkaar kunnen vinden maar elkaar ook steeds opnieuw moeten blijven zoeken. In alles wat hij doet zoekt hij de verbinding met anderen omdat in de ontmoeting de mogelijkheid zit om elkaar werkelijk te zien en te begrijpen. In dat ‘tussenmenselijke’ kunnen we iets van het Goddelijke ervaren.”

Kortom Chris lijkt me een nuchtere, humorvolle, bescheiden partijleider met zelfreflectie. Iemand die het eveneens bescheiden CDA nodig heeft. Ook omdat hij in tijden van onrust koers houdt en daarmee het CDA de goede kant op kan sturen. Die van een partij die een bijdrage levert aan de rechtvaardige en solidaire Nederlandse samenleving. Een waar ‘fatsoen moet je doen’ weer hoog op de agenda staat. Te beginnen op het binnenhof. Van Dam heeft humor en zelfreflectie. Heeft ervaring en kan leiding geven. Allemaal goede eigenschappen voor nieuwe kopman van CDA.

Van Dam is ook nog een Feyenoorder. Kan om gaan met verlies, maar worden soms (onverwacht) toch kampioen. Belangrijk is wel dat hij van daden en woorden is. Want zoals Richard van Zwol in ‘Betrouwbare Bronnen’ zei: ‘CDA is van mooie woorden, de daden blijven daar echter bij achter’. Mijns inziens past Chris van Dam bij de benadering: geen woorden maar daden.

Misschien moeten we dan ook het programma ‘vertrouwen in Nederland, vertrouwen in elkaar’ terughalen…en wordt Chris de verrassing die ene Jan Peter ooit was…..tot die tijd wens ik de selectiecommissie alle wijsheid en documenteer a.u.b. je afwegingen goed want we horen die na afloop graag….!