Op vrijdag 8 mei mocht ik (gratis) in een torenflat naast Rotterdam CS meedoen aan een cursus ‘omgaan met teleurstellingen’. Nu 14 uur later kan ik zeggen dat deze clubheld geslaagd is. Vol goede moed gingen wij rond 12 uur gezamenlijk naar Rotterdam, naar de redactie van het AD…hoe dat verder verliep leest u hier.
Te laat
Na een flinke voorbereiding om de 40 slides in 180 seconden te krijgen gingen Jan R. Stam, Frans van D. en EJK alias EBJ Kreuzeman naar Rotterdam. Er was al wat discussie over de starttijd. Was het nu 14.00 of 14.30 uur? Bij Rijnsweerd bleek het verkeer helemaal vast te zitten. Na Utrecht toch maar even een broodje gegeten. Dan komen we aan in hartje Rotterdam. Het is al 14.30 uur. Nergens een ingang van AD te vinden. AD zit zelf ook in een anoniem 12 verdiepingen tellend kantoorgebouw, pal naast het NN-gebouw (hoogste kantorenflat van Nederland?). De receptie van het AD heeft al vrijdagmiddag, dus staan we ook nog 7 minuten voor de poort….weekend begint al vroeg in R’dam. Om met Johan Cruyff te spreken: elk nadeel hep z’n voordeel. Wij mochten dus als laatste onze presentatie houden.
Na afloop wilde Hugo Borst wel op de foto…’kun je dat shirt even uit doen…’
Andere clubs
Konden we mooi de andere 6 clubs bekijken en dan proberen deze te overtreffen. Er waren al 5 clubs geweest. Ja, bij de presentaties van de andere clubs nam ons zelfvertrouwen alleen maar toe. Clubheld Wout Appels van Victoria uit Hilversum bijvoorbeeld. Deze 82-jarige alleskunner had zo’n zachte stem tijdens zijn korte presentatie…maar natuurlijk kwam daar een filmpje….we werden wel even stil toen Matthijs van Nieuwkerk deze oldtimer in het filmpje kwam aanprijzen. Maar gemiddeld genomen waren de mascotte van HOD, de oud-mijnwerker van Hoensbroek en zelfs de 65+-er Huib van SKNWK uit Zeeland geen flitsende presentatoren. Huib gaf bij het oplezen van zijn tekst zelfs aan: dit doe ik niet graag. Kees Geervliet van hockeyclub Voordaan kon in zijn filmpje laten zien dat hij voor zijn club bij Paul de Leeuw op TV was geweest. En Maria Gram uit Denekamp had na 3 zinnen ook een prachtig filmpje waarin via (fake) artikelen in het AD haar werk werd aangeprezen. Stuk voor stuk allemaal prachtige clubhelden. Maar, geen die echt met een impactvol verhaal over het ‘waarom’ van de clubheld sprak. Misschien Maria Gram nog. Een vlotte en stoere tukker. In een strakke spijkerbroek en pitte laarzen. Maar het ging over de armoede van de zwemclub, de moeiten met de gemeenten, ontbreken van iets van een eigen clubhonk, schoolzwemmen en G-sport. Wij kregen toch wel een beetje overmoedig gevoel. Zo van. Ons verhaal staat, gaat over inhoud, niet over personen of ‘goede werken’ van deze held. Dat is door geen enkele clubheld als afslag gekozen….we maken vast nog een goede kans.
Onze presentatie
Toen ik bij de presentatie het colbertjasje uit deed kreeg Borst al een allergie-aanvalletje. Een Ajax-shirt op de bühne in Rotjeknor. Dat lag zwaar op de maag. De dagvoorzitter waarschuwde ons dat 40 slides toch echt in 3 minuten moest….blijkbaar was de man achter de knoppen er wel een beetje zat van, want bij de vorige sprekers had ik getimed (handige app) en kwam soms tot ver over de 4 minuten. Bij slide 30 (ongeveer 2 minuten) zette hij de muziek al aan. Borst gaf toe dat dit niet kon en ik kreeg de kans om deze teksten (wat gaan we doen met het geld) toch nog te behandelen. Tijdens de presentatie kreeg ik al signalen van de voorzitter en hoofdredacteur van AD Paul van den Bosch dat ‘deze club heeft wel een erg mooi clubgebouw’ niet echt om de 25k zat te springen….Frans van Dorst had de mannen de ‘EJK-hand-out’ uitgedeeld en daarop stond natuurlijk (zonder dat ik wist dat Borst in de jury zat) dat ik alle boeken van Hard-gras gelezen had, maar dat het gedicht ‘Frank de Boer’ mijn favoriete gedicht was. Wat ik verwachte gebeurde. De juryleden dachten vermoedelijk ‘na het bijdehante verhaal’ zullen we kijken of deze gozer dat gedicht ook kende….ha,ha dat had ik verwacht. Sterker nog ik had het gedicht nog 3 keer geoefend in de auto. Hier komt het:
“Als Frank scoort, een kopbal
of een knal voor twee
Scoren wij mee
En we ontsteken vuurpijlen
Zevenklappers, donderbussen
Want niet alleen de spelers
Dromen van zulke momenten
En het sentiment daartussen”.
‘Dat is knap’ zei van de Bosch. Je kunt zo Matthijs van Nieuwkerk opvolgen gaf Borst aan. Maar verder niet echt signalen of een positieve gevoel. Hierbij de presentatie: http://www.slideshare.net/kreuzeman?utm_campaign=profiletracking&utm_medium=sssite&utm_source=ssslideview
Frans gaat het filmpje van de presentatie nog op youtube zetten.
De uitslag
Na een minuut of 10 was de jury terug. Ze waren er al uit. Ja we hebben vooral ons buikgevoel laten spreken. Borst had nog wel geregeld dat ten koste van de hoofdprijs alle deelnemers € 500 mee zouden krijgen. Derde prijs naar de clubheld van de ijshockeyclub uit Leeuwarden. Zoals van den Bosch aangaf: ‘bijzonder dat deze clubheld kinderen trainde die niet zijn eigen kinderen waren’…. Tweede prijs naar Zeeland. Het oplezen van het verhaaltje door Huib en zonder beelden of andere ondersteuning. Juist dat verhaal had de heren geraakt. Aandoenlijk zou je kunnen zeggen. Huib mooi met € 5.000 naar huis. Dan wordt het spannend. In de inleidende woorden kunnen we maar weinig van HZVV en haar clubheld ontdekken. Toen het ging over financiële moeiten dachten wij nog even aan de beurt te komen, maar bij de waardering voor de G-sport wisten we het zeker. Wij waren het niet. Maria Gram werd clubheld van Nederland. Een clubvrouw in hart en nieren. Kampmoeder, toespreker van de politiek, voorvechter voor schoolzwemmen, initiatiefnemer voor G-zwemmen, voorzitter van de club. Kon ook niet helemaal in haar persoonlijke prestaties kijken, maar dat ze (heel!) veel deed voor de Dinkel werd wel duidelijk. De presentatie met filmpje met AD-artikelen was ook super. Toch maar eens een nadere studie gemaakt….
De Dinkel
Deze zwemclub in Denekamp is zeker zeer actief. Kent ook op landelijk niveau zwemmende prestatieteams. Ouderenzwemmen. Kinderen. En ja er zijn veel artikelen te vinden over de strijd van de Dinkel inzake het behoud van het zwembad de Dörper Esch in Denekamp. Maria heeft met brieven en inspreken een strijd gevoerd om het bad open te houden. Wij lezen ondermeer: ‘Uit informatie die in het bezit is van Twente@ctueel, moet het lekkende 25 meter bad van de ‘Dorper Esch’, dat tevens niet aan de veiligheids- en hygiëne-eisen voldoet, minimaal voor 2,5 miljoen euro worden opgeknapt’. Huidige aanbestedingen en verkopen van het bad mislukken. De wethouders van Lokaal belang zitten er maar mooi mee in de maag. Wat is de stand vandaag?
Tubantia: Wat er precies gaat gebeuren met het zwembad – nieuwbouw of renovatie – staat nog niet vast. Ook is nog niet helder welke zwemfaciliteiten er precies voor Denekamp c.q. Dinkelland blijven behouden. Eén ding staat wel als een paal boven water: Denekamp houdt een zwembad. „Dat hebben we gezegd en dat maken we ook waar”, aldus Stokkelaar en Steggink. Uitgangspunt daarbij blijft dat het zwembad in de nieuwe vorm de gemeente niet meer mag kosten dan de door de raad eerder vastgestelde 650.000 euro. „Een keihard gegeven waar we niet omheen kunnen”, zegt wethouder van financiën Steggink. Nu nog betaalt de gemeente 1,2 miljoen euro op jaarbasis voor De Dorper Esch. „Dat is wel 25.000 euro per week”, benadrukt hij. Het college vindt dat teveel en wil daarom fors bezuinigen.
Kortom de clubheld van Nederland moet nog wel aan de bak….!
Zwemclubs
Nu moet ik een bekentenis doen. Ik houd helemaal niet van zwemclubs. Het zal mijn politiek oordeelsvorming nooit beïnvloeden, maar dat stamt nog uit de tijd dat onze Joëlle, geheel zonder invloed van buitenaf en zeker niet van haar ouders, op zwemsport zat. In groep 7 en 8 heeft ze 1,5 jaar bij de Hoogeveense zwemclub gesport. De trainingen gingen nog wel, maar de wedstrijddagen waren een verzoeking. Vier tot vijf uur in een tropische chloorbak doorbrengen is geen pretje. En dan ging ik me meer en meer ergeren aan de opzet van deze evenementen bij de zwemsport. Misschien kwam het ook wel door dat ik uit het raam de kinderen van HZVV E8 in Rood-Wit een balletje zag trappen. De zwemmers van het kaliber Joëlle waren namelijk niet echt wedstrijdmateriaal. Dus in de voorronde na 30 seconden wedstrijd werd ze uitgeschakeld bij scholslag. Na 50 minuten hetzelfde bij rugslag. En een uurtje en een pauze later nog eens bij borstcrawl. Ik klokte: 4,5 uur in zwembad gezeten voor 1.30 minuten zwemmen…geef me dan maar HZVV E8. De mannen konden niet even goed voetballen, maar spelen wel tegen gelijken en kregen waar voor hun geld. Ja, dan moet je niet bij mij zijn. Ik dus naar de wedstrijdleiding van ZPC. Ja, klopt. Sneu voor zo’n kind. En doe je zo je best en dan heb je ook nog een vader die daar achter aangaat. Daar zit je als puber niet op te wachten. Ik heb het mijn kinderen soms ook wel moeilijk gemaakt. Overigens met alle goede bedoelingen….Joëlle stopt na 1,5 jaar met zwemmen. Streetdance was toch leuker!
Schoolzwemmen
Een punt triggerde me enorm in het verhaal van Maria Gram. Schoolzwemmen. Vorig jaar heb ik ook een klein onderzoekje gedaan naar schoolzwemmen in Hoogeveen. Ik wilde dat bij de voorjaarsnota graag inbrengen in de raad. Het is niets geworden omdat ik vanuit het onderwijs signalen kreeg dat men daar eigenlijk niet op zat te wachten. Uit onderzoek in Nederland bleek ook wel dat niet-allochtone kinderen en kinderen die uit een gezin komen met, laten we zeggen, modaal of boven-modaal inkomen, eigenlijk bij het schoolzwemmen alle diploma’s al hebben. Net de kinderen van allochtone afkomst of uit ‘lager sociale klassen’ hebben (veel) behoefte aan schoolzwemmen. Maria werd aangeprezen omdat zij als zwemclub het schoolzwemmen wel in stand wisten te houden. Daar moet ik dan meer van weten. Als u dat ook wilt nalezen: http://www.nocnsf.nl/cms/showpage.aspx?id=6251
Kortom de zwemclub was inventief, ouders betaalden er wat voor en scholen gaf één gymles er voor op. Een opvallend punt: de scholen buiten de kern van Denekamp deden niet mee, vervoer is dus ook hier een probleem. De andere kinderen gingen op de fiets (of lopend) naar het zwembad. Vrijwilligers van de Dinkel deden (na opleiding van de zwembond en met subsidie van de zwembond) het instructiewerk. In Hoogeveen moeten we ook een oplossing vinden voor het vervoersprobleem (c.q. kosten) en voor de instructie? Zeker met de AZC-kinderen is aandacht voor zwemmen om te overleven zeer noodzakelijk. Dat bedoel ik zeker niet cynisch gezien de ellende op de Middellandse zee, maar uit onderzoek blijkt dat van alle kinderen die in zomer in meren of plassen verdrinken het grootste deel uit deze bevolkingsgroepen afkomstig zijn. Kortom dankzij Maria is het ook nog niet van tafel of zeker niet uit mijn hoofd…
Conclusie
Wees niet te overtuigd van jezelf of van de uitvoering van de club. Een clubheld kan ook gewoon iedereen zijn. Een beetje armoede doet het zeker beter dan een prachtig clubgebouw. Hoewel je zo arm als de mieren kunt zijn…is behoefte aan 25k moeilijker overtuigend te brengen. Een Sparta-jas werkt beter dan een Ajax-shirt en hecht niet te veel waarde aan het jury-rapport.
En schoolzwemmen kan wel, als je wilt en de handen in een slaat. Dat is toch maar weer een mooie les van Maria. De clubheld van Nederland. Wij wensen haar alle succes met haar strijd. We hopen dat ze wat goeds kan doen met de centen van het AD/Lotto. Het zwembad kan in ieder geval één week langer openblijven…J
Tenslotte
Als we niks winnen dan had ik me voorgenomen om ten minste een keer wat in hard gras te mogen schrijven. Bij de vraag aan Borst zag ik zijn gezicht al. ‘Weer zo een die denkt dat leuke clubblad stukjes’ ook in een literair tijdschrift passen. Hij zei dus zeer diplomatiek ‘als het goed genoeg is’. Van Dorst viel me bij. Dat zeker het geval. Geroutineerd omgaan met dit soort vragen was hem niet vreemd: ‘je kunt altijd een brief schrijven voor de lezerspost’. Even op de foto en nog even een nagesprekje. ‘Jullie hebben wel een prachtig clubgebouw’ was zijn eerste vraag. Idem bij het nagesprekje met Paul van den Bosch. Zo eindigde een middagje Rotterdam. In het HZVV shirt liep ik naar de auto. Zullen we nog even bij de Erasmusbrug op de foto gaan opperde ik Jan Stam. Ja, zei hij ‘jij wel, met zo’n shirt, dan laat ik de motor wel draaien’. In de Rotterdamse Biergarten tegen over het AD was de vrimibo al begonnen. Argwanend kijken deze gasten naar dat vreemde shirt wat daar in die BMW stapte…toch maar niet op de foto. Gauw weer naar Hoogeveen. Daar is dit prachtige shirt volop geaccepteerd….gelukkig had ik weer ruim 2 uur terug om deze cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ te verwerken….
Als E.B.J. Kreuzeman in zijn beste dagen leg ik Hugo Borst uit wat nu precies die ‘Cocksen’ zijn…..
‘Ja, zijn vader was ook Gereformeerd, maar die ging stiekem op zondag naar Sparta….’
Nog kleine poging om te herstellen ‘Cocksen zijn helemaal geen Gereformeerden’…maar dat waaide weg in het geroezemoes…