Het is als de foto, de keeper duikt naar de bal, maar het lijkt erop dat hij richting de ondergaande zon duikt. Zo eindigde op 16 januari vroeg in de donkere koude winterochtend het leven van ‘onze’ blokken Jan. Om hem te gedenken heb ik een in memoriam samengesteld uit oude interviews en nieuwe gegevens van HZVV-ers.  

Het is dinsdag 16 januari, mijn kinderen hebben het, op onze familieapp, over het niet met de trein naar het werk kunnen. Ik zit nog, zoals altijd, eerst even thuis te werken en vertrek dan, zoals altijd, via de Pesserstraat in noordelijke richting. Het heeft gesneeuwd en het is zo koud. Bij de sportschool zie ik zwaailampen en is de weg afgezet, we moeten over de Stuifzandseweg en verder over de Middelveldweg. Ik zie het busjes staan. ‘Prorail Incidentenbestrijding’. Die witte Mercedes doet me huiveren. Koude rillingen gaan over mijn rug. Op 25 oktober jongstleden waren deze dappere en zorgzame vrouwen en mannen nodig geweest bij het zelfgekozen overlijden van mijn neef Johan. Maanden moest ik al denken aan wat deze mensen aantreffen en hoe zij moeten werken en hoe dankbaar je als nabestaande bent als je toch een beetje afscheid kunt nemen….

Treinverkeer tussen Meppel en Beilen komt weer op gang na aanrijding – RTV Drenthe

Nu zie ik ze weer. Op de dag na Blue Monday, bij de overgang, weer deze bus. Ik zie de witte schermen en kijk even op telefoon op de site van RTV Drenthe. Brandweermannen houden de schermen omhoog. Bekende teksten ‘aanrijding met een persoon’. ‘Treinverkeer gestremd tot 10.30’. Later is pas duidelijk geworden dat het ‘onze’ blokken Jan is geweest die daar lag. Hij maakte een laatste duik. Zoals hij, uitgerust met zijn zo bekende schuimblokken-broek, naar vele ballen gedoken heeft. Wat een ellende. Voor hem, voor zijn ouders en voor alle anderen die hem liefhebben. Moge zijn Heiland zich over hem ontfermen is mijn eerste gedachte. Toen twee weken later er binnen HZVV nog steeds niets officieel bekend gemaakt kon worden en iemand zei ‘het lijkt wel of hij onopgemerkt uitgewist is’. Dacht ik ‘dat kan niet waar zijn’. Daarom sta ik stil met dit in memoriam bij deze vriendelijke HZVV-er. In september 2016 zei hij toen hem gevraagd werd naar HZVV: ‘HZVV dat bevalt hartstikke goed. Het is een prachtige club met een uitzonderlijk mooie accommodatie. In de korte tijd (hij speelde bij ons sinds 2014) ben ik toch wel gehecht geraakt aan de club en de mensen’.

HZVV-er Jan

Jan werd lid van HZVV op 28-8-2014 (hij was toen 25 jaar). Hij was net uit Zwaagwesteinde in Hollandscheveld komen wonen. Hij had gekeept bij v.v. Zwaagwesteinde. Als de sportman die hij was ging hij het bij de plaatselijke voetbalclub gaan proberen. Maar bij v.v. Hollandscheveld zou hij geen lid worden, was bang op de bank bij Hollandscheveld-1 terecht te komen en dus ging hij iets verder kijken bij de zaterdagvereniging HZVV in Hoogeveen. Zo werd Jan lid van de Rood-Witte familie. Jan zijn vader was predikant van de Gereformeerde kerk te Hollandscheveld. Met zijn vader en moeder verhuisde hij dus nog wel eens. Zijn vader was voor Zwaagwesteinde ook al predikant geweest in Daarle. En Jan was zelf geboren in Groningen. Toen zijn ouders in 2018 verhuisden richting Emmeloord, toen bleef Jan in Hoogeveen. Hij ging op zichzelf wonen. En zijn ouders, moesten hun enige kind loslaten toen ze weer wat dichter bij hun geliefde Urk kwamen te wonen.

Jan woonde dus het grootste deel van zijn puberteit in Friesland en dat verklaart ook zijn voorliefde voor SC Cambuur. Hij vertelde dat hij een seizoenkaart had gehad en omschreef de clubliefde die de supporters van Cambuur hebben voor hun club zeer beeldend. Bij HZVV speelde hij in seizoen 2014/2015 en 2015/2016 in HZVV-7. Hij ‘promoveert’ dan in 2016/2017 naar HZVV-4 en dat seizoen (2017/2018) daarop speelt hij in HZVV-3. Eigenlijk kon je hem altijd vragen en heeft hij in vrijwel alle seniorenteams wel eens gespeeld. In september 2018 gaat hij het weer proberen in HZVV-7. Het team waar hij begon bij HZVV. Jan is blij dat het team dan twee keepers kent en hij daarom zijn heupen ook rust kan gunnen. Bij HZVV-7 speelde hij vanaf 2018 tot zijn opzegging per 24-10-2022. Op dat moment staat hij vermeld in de ledenadministratie als leider van HZVV-7. Gegeven het opzeggen in oktober, dus 2 maand na start van het seizoen, mogelijk niet zo’n gelukkige combinatie.

Jan was bijzonder. Bijzonder aardig, bijzonder actief, bijzonder sportief. Zo hoorde ik dat hij graag ’s ochtends in open water ging zwemmen. Zo stond ik een keer in het darttoernooi tegen over hem. Hij won glansrijk. Zo vertelde hij dat hij van fitness, kickboxen, hardlopen en fietsen hield. In september 2016 vertelt hij in een interview dat hij de droom heeft om op de fiets de wereld rond te fietsen. ‘Ik houd van extremen’ zo geeft hij aan. Dus, sportief was hij zeker. Maar boven al hij was gewoon bijzonder.

Zijn ‘loopbaan’  bij HZVV:

HZVV 7         11-9-2014 tot 11-8-2016

HZVV 4         11-8-2016 tot 17-8-2017

HZVV 3         30-8-2017 tot 30-6-2018

HZVV-7        30-6-2018 tot 24-10-2022 (inclusief corona-jaren)

 

Keeper Jan

Keepers zijn in het voetbalteam toch vaak een beetje buitenbeentjes. Van Jan kan dat ook gezegd worden. Hij was overigens daarin niets anders dan andere keepers en het wilde ook niet zeggen dat hij geen teamspeler was. Hij vond presteren op elk niveau belangrijk. Wilde progressie maken, maar hij vond de sfeer en gezelligheid ook heel belangrijk. Zijn drive komt op de basisschool al naar voren. Hij ergerde zich op het schoolplein aan keeperswerk van klasgenootjes en zo hij dacht, ik moest zelf maar eens op de goal gaan staan. Of hij beter was dan de anderen wist hij niet zo vertelde hij in de presentatiegids 19/20 met een grote glimlach….Hij koos overigens pas echt voor het keepersvak toen hij op het EK 2000 de Italiaanse keeper Francesco Toldo menig strafschop van het Nederlands team zag stoppen. Zo start hij in de C-jeugd van v.v. Zwaagwesteinde….Hij had talent en uitstekende reflexen op de doellijn. Dat hij het keepersvak echt op de voet volgde bleek wel uit de keepers die hij als voorbeeld stelde. Oliver Kahn van Bayern is nog wel bekend, maar Carlos Kameni van toen Malaga CF? Voor Jan een voorbeeld door zijn stijl en atletisch vermogen!

Blokken Jan

Dat hij sportief was bleek ook uit zijn doorzettingsvermogen. Ondanks zijn problemen met de heupen bleef hij een weg zoeken om te kunnen keepen. In de presentatiegids 19/20 wordt hij o.a. om zijn ‘blokkenbroek’ zelfs geïnterviewd voor de HZVV-journalisten. Hier zie je Jan op de behandelstoel van HZVV met zijn blokkenbroek. 

Jan heeft namelijk te kampen met een aangeboren heupafwijking: heupdysplasie. Hij ondervond hier veel hinder van tijdens zijn sportcarrière en moest op 15-jarige leeftijd zelfs stoppen met voetballen. In 2006 kwam hij in contact met een arts in Assen die hem zou kunnen opereren. Hij dacht hier jaren over na en besloot het toch te doen. Binnen een jaar na de operatie stond hij weer onder de lat. In de jaren die volgenden keepte hij veel, maar kwam echter de pijn weer terug. Daarop besloot Jan eigenhandig zijn ‘blokkenbroek’ te ontwerpen. Met enige hulp werd de karakteristieke broek in elkaar gezet. Inmiddels had hij het model geperfectioneerd en zijn er meerdere versies voor het geval hij vaker dicht op elkaar wedstrijden moest spelen…in de grofweg 6 jaar die hij bij HZVV keepte kreeg hij regelmatig reacties op zijn outfit, maar als hij uitlegt hoe e.e.a. zit krijgt hij bewonderende blikken. Tegenstanders hebben respect voor zijn doorzettingsvermogen en liefde voor het spelletje.

Bijzondere Jan

Na zijn stoppen bij HZVV in 2022 raakt hij een beetje uit beeld. In eerdere interviews gaf hij dus al aan van veel sporten te houden, hij wilde als hij 1 miljoen zou winnen dit deels ter beschikking stellen aan de wetenschap. En o ja, dus niet alles. Want hij zou ook luxueus gaan leven en veel reizen. Zijn eigen bedrijf beginnen, een studie doen en een eigen huis kopen. Jan wilde wel vrij veel…Jan dronk niet (op een Sangria op vakantie na zo geeft hij aan) en hield van trance tot klassieke muziek. Voor de wedstrijd een remix van house, trance, electro en progressive. Ook weer veel….

Hem werd gevraagd wat zijn favoriete dier was. Na lang denken zei hij ‘de adelaar’. Dat was voor hem de dierlijke equivalent van God (letterlijke tekst). Met enorme krachtige vleugels en dominerende uitstraling is het een autoriteit in de lucht. Letterlijk verheven boven mens en dier. Het zou geweldig zijn om daar een dag mee te kunnen ruilen en de wereld vanuit een ander perspectief te kunnen bekijken. Uit dit antwoord blijkt voor mij weer de bijzondere Jan. Hij noemt een God met beschermende vleugels, een dominerende God die uitstijgt boven mensen en dieren. Maar in het antwoord zie ik ook een wens om de wereld vanuit een ander perspectief te kunnen zien. De laatste tijd ging het niet zo goed met onze blokken Jan. Was verwarder, kwam daarom in aanraking met ‘instanties’ en ging zich nadien weer verontschuldigen voor zijn gedrag. Hij kreeg hulp, had ook goede dagen zo dachten wij, maar dat alles heeft niet kunnen voorkomen dat op die dinsdag 16 januari 2024 hij richting het station ging.

Overlijden en begrafenis  

Jan kwam te overlijden op dinsdag 16 januari 2024 rond 8.00 uur. Hij was toen 35 jaar. Volgens het bericht in het kerkblad van Hollandscheveld is hij, na een afscheidsdienst,  in besloten kring begraven op Urk.  Ds. Breemes uit Hollandscheveld vraagt iedereen om de ouders van Jan te gedenken in gebeden en hij bid hen de troost en kracht van de Allerhoogste toe. Ik sluit me daarbij aan en vouw mijn handen. Ik denk aan de schuimblokken en de adelaar die de wereld vanuit een ander perspectief wilde zien. En denk, cirkelt er nu een adelaar, daar boven Hoogeveen?

Naschrift

Waarom dit in memoriam? Op zaterdag jongstleden liep ik dus met 2 trouwe HZVV-ers de kantine uit. Ze kenden Jan goed en hadden vragen die iedereen in zo’n situatie heeft  ‘wat hadden we nog meer kunnen doen’? Maar ‘onze’ blokken Jan is niet meer.  We moeten het overlaten aan ‘boven’. Toch was het de zin die me trof ‘het is net of hij bij HZVV uitgewist is, niet bestaan heeft’. Een zin die voortkwam uit de stilte die over ons kwam na het overlijden van Jan. Maar iemand is pas echt overleden als je niet meer aan hem of haar denkt. Daarom dit in memoriam.

Sire en neerslachtige tijden

Het is op 15 januari  Blue Monday. De (volgens zeggen van anderen) meest deprimerende dag van het jaar. Ik zou nu zeggen die dinsdag 16 januari in 2024 kwalificeert daar ook voor. Sire heeft voor die dagen een campagne gemaakt. Het mooie motto is ‘vind je lichtpuntje en durf te hopen’.  Woningmarkt, klimaatzorgen, krapte in de zorg, maar ook Oekranïe en nu Gaza zorgen voor moeilijkheden voor Nederlanders om hoopvol te zijn. Sire wil mensen juist oproepen om hoopvol te zijn, maar niet zonder eerlijk te zijn over de situatie of jouw situatie. J.J. Hasselaar (van de VU, niet van de bramen) zegt het alsvolgt: ‘Hoop is een reis waarin mensen de vragen waar we als maatschappij voor staan een betere plek geven dan we nu doen. Die reis ondernemen we samen, ongeacht onze conflicterende perspectieven. Op deze manier kan hoop groeien en een kracht in de maatschappij worden’.

Sire geeft ons 12 tips om hoop te houden. Ik noem ze toch maar even:

  1. Zoek de verbinding op;
  2. Denk aan mooie dingen;
  3. Weet dat je vaak meer kunt dan je denkt;
  4. Stel jezelf een doel;
  5. Fantaseer over je hoop;
  6. Vergroot je weerbaarheid;
  7. Je mag verdrietig zijn;
  8. Omarm je onzekerheid;
  9. Oefen dankbaarheid;
  10. Doe leuke dingen;
  11. Je kunt alles leren
  12. Achter elke angst schuilt een verlangen!

113.nl

Dus naast stilte rondom Jan is er nog een reden dat ik al dagen met dit stukje bezig ben. Ik durf te zeggen dat ik een gelovig mens ben en over het leven nadenk… En realiseer me nu dat ik voor de tweede keer in 2,5 maand met een vergelijkbare, treurige, toch eenzame dood van iemand die ik kende, te maken krijg.  Zie Eenzame fietser – Kreuzeman Daarom zag ik dit in memoriam ook als een opdracht.  Ik moest dit schrijven. Er is namelijk voor iedereen in het donkerste van de dagen, kans op licht. Voor ieder die wel eens een dag of dagen in duisternis moet doorbrengen, praat er alsjeblieft over. Ga naar 113.nl of bel 0800-113. Het is anoniem, je zult zien dat ondanks de duisternis er altijd mensen zijn die van je houden. En als je je zorgen maakt over iemand, ook dan kun je terecht bij 0800-113 of www.113.nl .

Tenslotte: ‘sterven’

Ik herinner me je katachtig duiken naar de ondergaande zon

Toen je dankzij je blokken dat allemaal nog kon

Als jaren later de zon nog niet nog boven de horizon is verschenen

En jij dankzij een intercity van hier bent verdwenen

Denk ik aan je spontane lach

In je groene keepershirt op je favoriete zaterdag.

Zo ging je steeds verder van de wereld weg

Zonder dat wij het zagen, elke dag een beetje…

…dichter naar de Hemel toe.. elke dag een treetje #

R.I.P. blokken Jan, HZVV zal je missen.

# een aangepast gedicht van Toon Hermans