Nico Schouten (wijlen, oud-vennoot Ernst & Young) zei het ooit eens ‘je bent de meest vreemde Gereformeerde die ik ben tegengekomen’. Ik vond dat wel een compliment van deze bourgondiër. Een vreemde Gerefo wil ik best zijn. En ook een Cockse mag men mij best noemen. Het is natuurlijk van oudsher een scheldwoord, maar dat doet nu geen zeer meer. Het is wel jammer dat velen die zich Cockse noemen zich niet interesseren in Gods Woord, de Boodschap van de Bijbel en de Genade die Hij voor ons verzorgt heeft. Sinds zomer 2013 zit ik in ‘onze’ kerk in de projectgroep gemeente groei (PGG)…daar leerde ik weer bij over Christus en ons leven…een rare Gerefo, wel een die staat voor zijn geloof en ongeloof.
Rare slotzin van het intro? Ik geloof in Jezus Christus zijne enig geboren zoon…zo begint de geloofsbelijdenis. Maar ook ongeloof. Ik sta voor ongeloof in vele zaken. Dat God ellende in de wereld gewenst heeft bij voorbeeld. Dat kan ik niet geloven.
In de PGG zijn we denkende en doende met eigentijdse beleving in een conventionele kerk. Met ruimte voor iedereen. Op 11 december 2013 en 20 mei 2014 mocht ik daarover in onze gemeente iets vertellen. Dat was heerlijk om te doen? Waarom? Houd ik van discussie en debat? Nee, heerlijk omdat ik enthousiast word van het werken in de wijngaard. Het bezig zijn met geloof. Door 10 jaar ondernemen, 15 lesgeven, 8 jaar commissariaten was het echt wel eens goed om met de ‘collega’s’ van de PGG aan de slag te zijn met je geloof. Mooie inleidingen en later ook preken over bijvoorbeeld Handelingen 6 blijven hangen! En dan nog het missionair zijn….er is nog veel te doen!