Episode 5: De Toestand in de periode 1955 tot 1960
We are the champions of 1957/1958
Nadat u in de aflopen episode steeds vermoeid werd met de randverschijnselen rondom de edele voetbalsport, nu even de sport zelve. Komen wij aan bij de periode 1955 tot 1960. De tijd waarop ons land wederopgebouwd was en het vooral hard werken was. Een tijd waarin HZVV haar allereerste kampioenschap vierde. Een tijd waarin spelers rustig na een wedstrijd zeiden ‘nee, ik heb gister nog gedoucht’. Kortom de mouwen werden opgestroopt en HZVV werd kampioen in de vierde klasse B van district Noord. Een klasse overigens ‘Drentse klasse’. Maar niet alleen het eerste werd kampioen!
Het is heerlijk om te lezen in de oude clubblad waarin de mentaliteit van de spelers wordt geprezen. Speler van HZVV-1 Jan de Weerd wordt daarin hartelijk bedankt voor zijn geweldige mentaliteit. Op een zaterdag onderbrak hij zijn vakantie in Amstelveen om naar Hardenberg te komen om met HZVV-1 aan te treden en anderhalf uur de rood-witte kleuren te verdedigen. U moet zich voorstellen wat een tijd en inspanning het in de jaren vijftig kost om van Amstelveen naar Hardenberg en weer terug te reizen. In die tijd heeft het begrip intercity een heel ander karakter. Jan de Weerd zegt daarover in het jubileumboek van 1990: ‘dat deed je gewoon, je wilde het niet missen.’ Momenteel zou daar toch een stoere reiskostenvergoeding tegen over moeten staan. Wij leven in een verzakelijkt tijdperk…of zou het als je alle Rood-Witte vrijwilligers bezig ziet nog wel mee vallen? Wat ook opvalt is dat HZVV als in 56/57 een jeugdcommissie aan stelde voor het organiseren van tournooien!
Terug naar de succcesperiode uit de jaren vijftig: seizoen 57/58. In de vierde klasse B weet HZVV het kampioenschap te behalen. Hoe? Dat vernemen wij ondermeer van Jan Kat, 20 jaar spelers van het eerste elftal van HZVV en in 57/58 nog maar 25 jaar en al 8 jaar eerste elftalspeler. In die seizoenen speelde HZVV in Drenthe tegen Klazienaveen, Drenthina, Elim, Fit Boys, ACV, VEV, Hollandscheveld, Noordscheschut MJV (Meppel) of NAVC (Nieuw-Amsterdam), BSVV en Minjak (van de NAM in Schonebeek); jaren lang de enige club met douchevoorziening. De HZVV-ers gingen in die tijd douchen in het badhuis. Napraten in een clubgebouw deed men niet, er was immers nog geen enkel clubgebouw. Men verzamelde zich bij de kiosk op de hoofdstraat (momenteel nog steeds lid van de sponsorgroep ‘HZVV Voetbalschool’!). Naast de toren van de luchtbescherming plaatste men bij ‘grote wedstrijden’ wel eens een tent om koffie en snoep te verkopen, maar de heer Dorgelo (toenmalige penningmeester) zal daar de begroting niet mee rond gemaakt hebben.
Maar vooral het systeem dat HZVV volgens Jan Kat speelde maakt op mij een bijzondere indruk: HZVV speelt vaak met 5 spitsen, 4 middenvelders en 2 verdedigers. In de wedstrijden werd dan ook veel gescoord. Door beide partijen! Uitslagen als NAVC-HZVV 0-9, HZVV-ACV 3-5, Minjak-HZVV 8-2 zorgden er voor dat de toeschouwer werkelijk wat beleefde zo’n zaterdagmiddag. Verwarmd door het spel kwam men weer thuis! Maar ook trainer W. Schut heeft zo z’n verklaringen voor het hoge niveau van HZVV: de goede samenwerking tussen verzorger Harm Brunink (die ook al 20 jaar de clubverzorger is geweest) en Roelof Slot als voorzitter. Een voorzitter die tijdens de rust in de kleedkamer bij vertoont slecht spel ook de neuzen de zelfde kant op wist te zetten, zonder daarbij een speler persoonlijk te beschadigen. Trainer W. Schut meld dat men precies wist wat men aan elkaar had. Daarbij was er een team dat 2*45 minuten wilde werken en nooit op trainingen ontbrak. Schut roemt aanvoerder Jan Kat, gebroeders Smit en Bé Zwiggelaar! Schut maakt ons nog eens duidelijk dat niet de materialen het ‘m doen. Hij moest op veld twee 2 lichtbaken aan de omrasteringspalen vast maken om een veldje van 30 bij 30 verlicht te krijgen om te kunnen trainen.
Op 29 maart 1958 moest HZVV voor de beslissing om het kampioenschap aantreden tegen Noordscheschut. Dit was altijd een zeer gebeten tegenstander. De Schutters wilden perse niet verliezen van de Hoogeveners. Met gevaar voor eigen benen wisten de HZVV-ers middels een 3-1 zege het kampioenschap binnen te halen. Leidde het kampioenschap nu ook naar de derde klasse? Helaas. In de laatste wedstrijd tegen rivaal Noordscheschut zijn zoveel HZVV-1 spelers geblesseerd geraakt dat HZVV in de beslissingswedstrijden met de kampioenen van Groningen en Friesland nooit in de sterkste opstelling heeft kunnen spelen. HZVV won nog wel met 2-1 van het friese VVT, maar verloor vervolgens met 8-0 in Groningen bij Oranje Nassau (dat gebeurt ons dit jaar niet!). Ook in Hoogeveen verloor HZVV van ON en mochten de Groningers promoveren. HZVV moet nog tot in 1965 wachten voordat zij een eerste stap naar het hoogste niveau zal doen!
Kampioenen
Jan Boer, Remmelt Thijs, Be Zwiggelaar, Visser, Corrie vdr Kooy, Jan Visser, Cees Jansen, Hilco Boer, Jan de Weerd, Jan Kat, Catrienus Smit en Bert Brouwer
In totaal bezat HZVV in 57/58 negen bij KNVB geregistreerde teams (jeugdteam werden naar ik meen nog niet aangemeld). Van deze negen teams werden er 4 kampioen: HZVV-3, HZVV B1 en HZVV B2. Het derde nota bene zonder een wedstrijd te verliezen. Een championsrating van maar liefst 45%! Dan gaan wij op naar de jaren 60. De lange haren, bezetting van het maagdenhuis en HZVV maar groeien en groeien. U leest er meer over in de volgende episode van ‘HZVV op weg naar 20 mei 2000’.
Met vriendelijke groeten,
E.B.J. Kreuzeman pseudo-historicus (met dank aan de schrijvers van het jubileumboek ‘1990’).
door Eduardo Bernardo Juan Kreuzeman