Hoogeveen, wir schaffen das? 

De nacht van de vluchteling was in Hoogeveen laat dit jaar. Het werd in de gemeenteraad ook een avond van de vluchteling, want na de raadsvergadering van donderdag 13 juli 2017 was ik om 00.15 uur al thuis. Deze raadsvergadering staat deels onverwacht in het teken van de vluchtelingen….Zo stelt de VVD vragen over de criminaliteit vanuit het AZC, behandelen we het rapport van de RKC over de opvang van statushouders en vervolgens krijgt de raad in een besloten vergadering mededeling van het college van B&W: we krijgen een EBTL in Hoogeveen. Populair een aso-AZC genoemd. Een avond waarop u uw woordschat met dit soort woorden kunt uitbreiden. En als u dit woord nog niet kende; Dublin-claimanten. Hoewel u wellicht vind dat de vluchtelingen onze samenleving niet verrijken dan kunt u dat voor onze taal niet ontkennen. Ik wil graag bij al deze drie onderwerpen stilstaan, maar kan het niet laten om deze ontwikkelingen in verschillende perspectieven te plaatsen. Tenslotte zal ik ingaan op de opvatting van CDA rondom vluchtelingen en sluit af met een plannetje. Het is weer een heel verhaal, dus een inhoudsopgave is op z’n plaats:

1. Hoogeveen en vluchtelingen
2. Verdrag van de vluchteling
3. Vluchteling of asielzoeker
4. Vragen van de VVD
5. RKC rapport over statushouders
6. Voorrangsrecht
7. Aso AZC
8. Wir schaffen das
9. CDA en vluchtelingen
10. Plan voor nacht van de vluchteling

1. Hoogeveen en vluchtelingen

Op de koude 17 februari 2015 komen de eerste vluchtelingen naar Hoogeveen. Diverse daarvan zal ik later leren kennen. Said, Fahkri, Ali Amedi, sommigen met en soms zonder gezin of familie. Kerst 2015 met de familie Pardosian zullen we ons nog lang heugen. Maar dit waren toch niet de eerste vluchtelingen? Nee, we hadden al een AZC in de periode 1990-2000 op het industrieterrein. Vooral veel jonge Afrikaanse jongeren die daar in containers bivakkeerden. Met CDJA gingen we op bezoek en werden met argusogen aangekeken. Later organiseerden we interlandvoetbal bij HZVV. Bijzondere ervaringen, voorbeeld doordat er jongeren met 1 been en op krukken meespeelden. Wedstrijden waarvoor we tassen vol (gebruikte) voetbalschoenen inzamelden. Nee, ‘Hoogeveen en de vluchteling’ kan nog veel verder terug. Wat dacht u van de periode dat Lodewijk 14^de Hugenoten het leven zuur maakte. Deze calvinisten vluchten naar het protestantse Nederland. In het Noorden hebben we daar diverse afstammelingen en monumenten aan te danken, voor Hoogeveen is echter 1914 nog concreter dankzij het boek ‘Het getij is verloopen, men verzet de bakens’ van de auteur Arts, weten we in detail hoe dat in de gemeenteraad van 1914 werd besproken. Er kwamen overigens 165 Belgische vluchtelingen naar Hoogeveen. Een quotum wat verhoudingsgewijs 10 keer zo hoog is als het quotum statushouders wat Hoogeveen in 2016 en 20 keer zo hoog als wat we in 2017 moet opvangen. Hoogeveen had (leve statisch handboek van de gemeente Hoogeveen) toen op 1-1-1915 precies 13.145 inwoners quotum was dus 1,3%. Nu is dat (schrik niet) 0,13% in 2016. Toen dacht ik voor de eerste keer wir schaffen das. Terug naar de raad van 1915, toen de 165 moesten worden opgevangen ging met de burgemeester (raad vond alles goed) voortvarend aan de slag. Dit lijkt op 2015 (100 jaar later, hoe zien onze opvolgers dat in 2115, welke vluchtelingen zijn er dan, cybervluchtelingen?). Er werd in 1915 gestart met opvang door de VVV (vereniging van vreemdelingen verkeer, toch iets anders dan de VVV-winkel met heerlijke wandelingen, etc anno no). De burgemeester nam het initiatief tot een steuncomité en deze kregen gelijk 1000 gulden te besteden. Volgens de omrekenapp van instituut voor sociale geschiedenis zou dat nu ongeveer € 21.000 zijn. Druppel op een zeer warme plaat? Na drie jaar oorlog waren er nog maar 15 Belgische vluchtelingen over. Deze konden allemaal in hun eigen levensonderhoud voorzien. Dat percentage redden wij in de wereld van 2017 niet. Een ander vergelijk zou je kunnen maken tussen het aantal mensen ‘in de bijstand’ en de vluchtelingen. In Hoogeveen werden in 2016 160 statushouders opgevangen. In de bijstand zitten ongeveer 1.300 mensen. Zo’n 12%. In 1914 kwamen er dus 165 Belgen. We lezen in ‘Getij’ dat de gemeente in 1914 zo’n 79 en in 2018 128 mensen moest ondersteunen in hun levensonderhoud. Een verhouding van 1,6 keer dus 160% (o.b.v. gemiddelde van 2014 en 2018). Sociaal zijn we flink opgeschoten. Ook toen dacht ik, anno 2017 ‘wir schaffen das’.

Achtergrondinfo: De Walen (Hugenoten) moesten vluchten voor de Franse Koning, Lodewijk XIV, die in 1685 het Edict van Nantes, dat de Franse protestanten vrijheid van godsdienst gaf, had herroepen. Nog steeds is deze Waalse (of vluchtelingenkerk) actief in Zwolle. De Waalse kerken in Nederland zijn onderdeel van de PKN. Henk van Asselt, lid van de Eglise Wallonne in Zwolle, die ons het nodige over deze kerk kan vertellen woont in Hoogeveen.

Achtergrondinfo: Toen de Eerste Wereldoorlog in juli 1914 uitbrak, verklaarde België en Nederland zich neutraal. De Duitsers vielen België op 4 augustus 1914 binnen, om zo via België naar Frankrijk te trekken. Direct na de inval kwam er een enorme vluchtelingenstroom op gang. Uiteindelijk vluchtten meer dan een miljoen Belgen door het oorlogsgeweld naar Nederland. De Nederlandse regering zette bewaakte opvangkampen op. De meeste vluchtelingen keerden uiteindelijk terug naar België.

2. Verdrag van de vluchteling

Het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen of Vluchtelingenverdrag (Convention relating to the Status of Refugees) werd op 28 juli 1951 opgesteld tijdens een door de Verenigde Naties georganiseerde conventie na voorbereidende beraadslagingen in 1950 te New York en in 1951 te Geneve. Het definieert wie in aanmerking komt voor de status van vluchteling en aan wie dus asiel moet worden verleend door het land waar een asielaanvraag gedaan wordt, en welke rechten aan de al dan niet als vluchteling erkende asielzoeker worden toegekend. Het verdrag bepaalt de rechten van vluchtelingen uit conflictsituaties voor 1951, terwijl een in 1967 opgesteld protocol bij de conventie ook vluchtelingen van na die datum regelt.

Dit verdrag kwam in de plaats van de gebrekkige regelingen die er voorheen onder de Volkenbond, de voorloper van de VN, tot stand waren gekomen en stond sterk in het teken van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog. In 1948 was bij de opstelling van de VN-verklaring van de Rechten van de Mens, de Universal Declaration of Human Rights, onder meer het asielrecht als mensenrecht geformuleerd.

Op grond van artikel 14 lid 1 van deze Verklaring heeft elk persoon het recht in andere landen asiel te zoeken en te genieten tegen vervolging. In de Conventie van 1951 wordt dit recht verder geconcretiseerd. Het verbiedt hen de asielzoekers uit te wijzen of terug te sturen naar het land van herkomst indien zij het risico lopen vervolgd te worden, het zogenaamde verbod op refoulement (artikel 33).

Het verdrag bepaalt tevens dat bepaalde vluchtelingen, zoals personen die in verband worden gebracht met oorlogsmisdaden (volgens mij valt IS daar ook onder) en dergelijke, geen recht hebben op asiel. De oorspronkelijke conventie bepaalde alleen de rechten van Europese oorlogsvluchtelingen na de Tweede Wereldoorlog, uitgezonderd de uit Oost-Europa verdreven Duitsers. Het in 1967 opgesteld aanvullend Protocol van New York verwijderde alle eerdere geografische beperkingen uit het verdrag. Denemarken was het eerste land dat het verdrag ratificeerde, op 4 december 1952 en anno 2008 hadden 147 staten ofwel het verdrag, het protocol of beide ondertekend.

Het verdrag definieert een vluchteling als:

3. Asielzoeker of vluchteling?

In het dagelijks taalgebruik bestaat verwarring tussen de begrippen asielzoeker en vluchteling. Strikt genomen kan iedereen die een asielaanvraag heeft ingediend asielzoeker worden genoemd, en zijn alleen diegenen als vluchteling aan te merken die voldoen aan de daarvoor geldende criteria uit artikel 1A van het verdrag (vervolging op grond van politieke overtuiging, ras of behoren tot een sociale groep). Indien dit erkend wordt, zijn ze erkende vluchtelingen. Meestal is dat voor iemand die maanden soms jaren in spanning heeft gezeten een moment van ontspanning en blijdschap, ‘ik word erkent als vluchteling’. Zo kennen wij Javid G. uit Afganistan. Hij wacht reeds 15 jaar op (na beroep en bezwaar) een uitspraak van de rechtbank. Strikt genomen is hij een asielzoeker, maar geen vluchteling. En dat terwijl hij niets meer heeft om naar terug te keren, ingeburgerd en ondanks dat hij niet mag werken toch zeer nuttig is in de maatschappij. Met name als vertaler omdat hij goed Nederlands spreekt.

Iemand die wel voldoet aan de criteria, maar (nog) niet als zodanig erkend is door het land waar hij asiel zoekt, voldoet wel aan de criteria en is in stricte zin dus al wel een vluchteling. Omdat asielprocedures voor erkenning soms bewijzen eisen, die niet altijd voorhanden zijn, zal ook een klein deel van de afgewezen asielzoekers mogelijk toch voldoen aan de stricte definitie van vluchteling. Dit blijkt ook omdat het soms voorkomt dat ‘uitgeprocedeerde’ asielzoekers later bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens alsnog hun oorspronkelijke asielaanvraag gehonoreerd krijgen, Javid is daar nog niets eens aan toe..! Of omdat ze later alsnog een bewijzend document over hun vervolging bemachtigen, waarmee ze in een nieuwe asielprocedure alsnog erkend worden. Hoe doe je dat om jij en je familie bedreigt worden omdat je Christen bent. De Islam is over deze ‘overlopers’ vrij duidelijk!

Een asielaanvraag kan worden afgewezen indien evident blijkt dat de aanvrager niet voldoet aan de criteria (dan heet de aanvraag manifest ongegrond) I , of als de asielzoeker (naar het oordeel van de ambtenaar) niet voldoende aannemelijk maakt aan die criteria te voldoen (en hij het ook niet kan bewijzen) II. Afwijzen kan ook omdat hij eerder neerstreek in een ander veilig land, waar dan zijn aanvraag had moeten zijn ingediend en behandeld (veilig derde land– of land van eerste ontvangst-beginsel) III. Vluchtelingen die hun reis naar Nederland niet onderbraken, maar slechts op doorreis via andere landen naar Nederland kwamen, behoren hier wel erkend te worden. Sinds 1990 noemen we die categorie III ook wel Dublin-claim-manten. Daar hebben we in Hoogeveen nog vrij veel van. Marrokko, Algerije of dergelijke landen zien een poosje in Europa wel zitten. Nederland was een tijd erg populair omdat wij deze lieden ook nog met een vertrekpremie terugstuurden, daarmee hadden ze een goedkoop retourticket te pakken.

Achtergrondinfo: Dublin-claimanten.

‘Dublin’ is een verdrag dat werd aangenomen door de twaalf lidstaten van de Europese Gemeenschap in Dublin in 1990, dat bepaalt welk land verantwoordelijk is voor het in behandeling nemen van asielverzoeken.

In 2003 kwam de Dublinverordening (kortweg ‘Dublin II’) tot stand. De verordening beoogt te voorkomen dat een persoon in meerdere EU-lidstaten in de asielprocedure wordt opgenomen. Een asielverzoek wordt slechts in een van de staten beoordeeld, volgens nationaal geldende normen. Critici wijzen erop dat de nationale procedures en beoordelingen sterk verschillen (een gebrek aan harmonisering) en dat de asielzoekers daarom per land zeer ongelijke kansen hebben.

Dit ondanks het feit dat de EU in 2004 een richtlijn uitvaardigde met minimumnormen voor de erkenning van asielzoekers. Sinds 1998 wordt in Nederland en België aan Dublin-claimanten (asielzoekers die Nederland of België naar een ander land van de EU wil terugsturen) geen opvang meer verleend.

4. Crimineel gedrag en vragen van de VVD

Op de bewuste donderdag begon de raadsvergadering met mondelinge vragen van de VVD. Hennie Jager wilde weten of de criminaliteit rondom het AZC de spuigaten uitliep. Mondelinge vragen zijn bedoeld om actuele of acute zaken ter sprake te brengen in de gemeenteraad. Iets uitzoeken of achterhalen kan via (informele of formele, schriftelijke) vragen aan ambtenaren en wethouders. Liefst in omgekeerde volgorde, maar ingewijde raadsleden slaan de wethouder nog wel eens overslaan’. Was er sprake van een actuele of acute situatie die dergelijke vragen rechtvaardigt vroeg ik me af. Hennie gaf aan ‘wij hebben de afgelopen weken met winkeliers gesproken’ en ‘door de komst van het AZC zijn de winkeldiefstallen toegenomen’. VVD had dus zelf het moment gekozen om dit onderwerp actueel te maken. Wetende dat fractievoorzitters op de hoogte waren van de mededeling over de komst van het aso-AZC maakt de timing wel bijzonder.

Met 166 gevallen diverse soorten registraties van crimineel gedrag (ook intimidatie, bedreiging en andere ellende binnen het AZC zit in deze registratie) vond Loohuis als eindverantwoordelijke voor openbare orde het ‘niet de spuigaten uit lopen’. In 2015 100 gevallen, in 2016 ‘maar’ 66 gevallen. En 98% veroorzaakt door Dublin-claimanten. De kansloze asielzoeker (geen vluchteling) veroorzaakt deze ellende. We hadden als CDA al via vrijwilligers en inwoners van het AZC signalen van ellende met mensen uit Mongolië in 2015 en Marokkanen en Algerijnen uit najaar 2016. Deze laatste gingen op strooptocht en stalen merkartikelen op bestelling. Veel erger waren de intimidaties en bedreiging van deze laatste groep in het AZC. De inwoners van het AZC waar wij vaak wekelijks in de kerk mee spreken hebben daar veel last van. De familie van Hamid was zelfs in hun eigen kamer en voor de ogen van hun kleine kinderen bedreigd. Hun doop in onze kerk was daar mede een aanleiding voor, maar sowieso lopen ze als ex-Islamieten gevaar. COA had ingegrepen, CDA had de gelegenheid op de BSV van het CDA de situatie aan te kaarten bij de Haarsma en Wolthof. Daarmee was voor CDA de rust weergekeerd. En wij krijgen geen signalen dat er een acute aanleiding was om vragen te stellen. Of zelfs om onderzoek te starten.

De burgemeester concludeerde ook ‘het is behapbaar’ dat is mooi gezegd. Er gebeurd natuurlijk in zo’n gebouw met 500 of meer soms gestresste mensen ook wel het nodige. En ‘het is behapbaar’ deed mij wel (again) denken aan ‘wir schaffen das’. COA, politie, burgemeester en wellcht ook de winkeliers zij ‘schaffen das’.

Voor meer info: http://www.dvhn.nl/drenthe/%E2%80%98Criminaliteit-asielzoekers-in-Hoogeveen-loopt-spuigaten-niet-uit%E2%80%99-22359253.html

5. RKC rapport rondom statushouders en betoog CDA

Dan kwam het voorgenomen ‘hoogtepunt’ van de avond. Het debat over het rapport van de RKC (rekenkamercommissie, onafhankelijk onderzoeksorgaan van de gemeenteraad zelf). Zij hadden diverse vragen beoordeeld rondom de huisvesting van statushouders. Dit zijn dus echt vluchtelingen. Velen hebben een ontheemdenstatus. Dat wil zeggen dat ze minimaal 5 jaar in Nederland mogen blijven en dat dan gekeken wordt of ze terug kunnen. Meestal naar Syrië. Zelf ken ik vooral Iraniers. Deze vluchten ook in groten getale vooral vanwege hun bekering tot Christendom. Persoonlijk denk ik dat beide groepen niet gauw terug zullen keren. Hun land ligt in puin. Bijzondere was wel dat ik woensdagavond nog met een prominente VVD-er sprake die in de commissie van ministerie van BuZa zit en die zich met vele andere Nederlanders bezig houd met de ondersteuning van de regio Noord-Syrië in het kader van heropbouw van bestuurlijke structuren en openbare orde. Constructief en ook dat is VVD.

Groenlinks ging ‘helemaal los’ op dit dossier. Elke steen waar ellende onder zou kunnen zitten werd drie keer omgedraaid. Meerdere keren werd Vluchtelingenwerk aangehaald. Zij hadden gezien dat het in Hoogeveen onvoldoende was. Het zou allemaal diepe ellende zijn met de opvang van asielzoekers. GL was zeer geschrokken. Doelen zouden niet zijn gehaald, RKC gaf aan het is niet geborgd, vrijwilligers lopen over, er word gewerkt met draaiboeken uit jaren 80, ook SWW en woningbouwvereniging waren volgens GL kritisch. College heeft het niet begrepen, onterecht trots, onverantwoord. Kortom zware oppossitie, omdat het debat is wil je dan als debator de nieren wel proeven van je opponent, maar op gegeven moment kijk ik dan ook maar eens naar mijn fractie. Ik zie dan non-verbaal ‘stop er maar mee’. Het zijn debatten die nergens toe leiden. CDA, zo zou later blijken had veel meer een halfvol conclusie getrokken. Misschien waren we eind 2016 een beetje achter op de taakstelling, maar we liggen zeker actueel goed op koers. De taakstelling van 42 plus 16 achterblijvers van 2016 waren op 2 na gehuisvest. De taakstelling voor Q3 en Q4 van 2017 is nog maar 32 statushouders. De totale taakstelling voor 2017 is dus 74 personen. In 2016 zijn er in Hoogeveen 97 nieuwe woningen bijgekomen, voldoende om doorstroming te realiseren. Daarnaast is er toch veel leegstand in de goedkopere locaties (Oude Jannes, Snikke, Beukemaplein en dat soort flats). Daar willen andere inwoners van Hoogeveen blijkbaar niet graag wonen. CDA is vele malen bezorgder over (zwaar woord) ‘getto-vorming’, diversificatie is, zeker ook voor integratie, van groot belang. Kortom de gemeente moet haar best doen deze plekken ook voor jongeren of andere Hoogeveners aantrekkelijk te houden. Daarmee krijgen we een mix. Onbekend maakt namelijk ongeliefd. En iedereen die (al dan niet mentaal) veel last heeft van asielzoekers zou namelijk eens met hen kennis moeten maken. Met hen praten en vragen wat hen gemotiveerd heeft om huis en haard te verlaten. Familie in gevaar te brengen door naar het Westen te reizen of hoe het is om je familie in een bombardement achter te laten. Waarom doe je dat? Hoe erg mis je je dierbaren? Hoe erg mis je je land, cultuur, historie, lees eens een achtergrondartikel over de handel via Whatsapp in vrouwen en kinderen in Islamitische Staat.

https://ejbron.wordpress.com/2016/07/16/isis-handelt-met-slavinnen-via-whatsapp/

Terug naar Hoogeveen, naar het debat. We moeten nog de bijdrage van de VVD beschrijven. Zij hadden (goede keuze) twee speerpunten: voorrangsrecht van statushouders en verantwoording van middelen t.a.v. arbeidsmarktparticipatie en instroom bijstand. Dat laatste stond ook zeer duidelijk in de jaarrekening 2016 en begroting 2017. Het kost ons € 750.000 extra zo zei Marc, m.i. moest dan (uitgaande van € 15000 per asielzoeker) € 625.000 zijn, maar toch vrij veel. Het is onze bijdrage aan het probleem zag ik veel fracties denken. En natuurlijk dacht ik op onze begroting van € 169 mln: wir schaffen das. Natuurlijk moeten we de effectiviteit meten, maar dat moeten we voor alle werkzoekenden. En we weten dat Syriërs, Iraniërs wel aan werk gaan komen, ze hebben hoge opleidingen of bepaalde ontwikkeling. De vluchtelingen uit Eritrea e.o. zijn een groter probleem. Hun basiseducatie schiet echt te kort. Kortom deze discussie laaide niet op, die rondom voorrangsrecht wel!

6. Uitgelicht: voorrang statushouders

Natuurlijk had de VVD gelijk dat sinds de woonvisie het Rijk de regels rondom voorrangsrecht aan de gemeentes overlaat. Het is dus niet meer verplicht. Dit is al in april 2016 door de regering van PvdA en VVD (!) door tweede en eerste kamer geloodst. Dat is toch al meer als een 1 jaar geleden… Maar in Hoogeveen wilde de VVD nu een huisvestingsverordening ter discussie stellen. Als CDA probeerde ik daar genuanceerd in te zitten. In het RKC was weinig te lezen omtrent dit probleem. Wat zijn de voors en tegens van zo’n verordening. Hoe gaat het nu?  Wij wisten dat het praktisch opgelost wordt in Hoogeveen. Dat is eigenlijk ook de rode draad in de (negatieve) bevindingen van de RKC…..te weinig beleid en procedures en daarmee de kans op subjectiviteit en kwetsbaarheid. Zeker als er weer meer asielzoekers komen. Het is een ‘als dan’-conclusie, maar niet minder waar. CDA had met 2 mails alles rondom actuele situatie procedures en bezetting duidelijk. Het rapport was vanaf start tot behandeling immers bijna een jaar onderweg gewees..

In het debat bleef ik maar hameren op nuancering, daarnaast was er bij CDA ook twijfel of je iets wat nu in de praktijk goed loopt met regels moet dicht timmeren. Dat werd ook versterkt door de signalen uit het veld van vrijwilligers en statushouders zelf dat zij het gevoel hebben dat de afdeling in Hoogeveen (met name aanspreekpunt Liesbeth Wessels) haar zaakjes optimaal voor elkaar hebben.

In het debat wilde de VVD de ellende met wachttijden voor Nederlanders nog even uitvergroten. ‘Weet u wel dat de wachttijden 5 jaar of meer zijn in Hoogeveen’, meneer Kreuze! Dat wist ik toevallig wel. De website van Domesta stond zelfs nog open op mijn iPad: de wachtentijden verschillen gigantisch per woning. Er zijn er van 6-8 maanden en inderdaad van 40-50 maanden. Dat zijn de huurhuizen waar iedereen in wil wonen. Mensen schrijven zich in en zitten goed in hun huis, maar hopen op beter als nu en daarom lopen die wachttijden op. De statushouders, dat hebben we de vrijwilligers wel horen duidelijk maken, hebben niet veel te eisen. Daarom is voorrang voor hen in ‘incourante huizen’ ook geen probleem. Zowel de woningcorporaties als de wethouder in zijn beantwoording, geven aan dat er voor iedereen in een crisissituatie snel huisvestiging geregeld kan worden. Te denken valt dan aan situaties met echtscheiding. Wethouder Otten gaf aan dat de prestatieafspraak (toch een formele vastlegging!) met de woningcorporatie was dat zij 10% beschikbaar houden voor statushouders en 90% voor overige huiszoekenden. Met deze twee bevestigingen uit de praktijk was het CDA (wederom) gerustgesteld: woningzoekende komen niets te kort en statushouders krijgen zo snel als mogelijk is een dak boven het hoofd. Wel een oud dak, maar zeker passend in ‘sober en rechtvaardige opvang’ En de VVD? Er komt geen motie ‘huisvestingsverordening’, nog niet..CDA zal deze kwestie ook in de gaten houden. Hoe praktisch ook, het moet niet alleen sober zijn, maar zeker ook rechtvaardig jegens alle woningzoekenden.

Achtergrondinfo: Hoe gaat Woonconcept om met het huisvesten van statushouders? Wie is hier verantwoordelijk voor en hoe gaat dit in zijn werk?

Statushouders Statushouders noemen we ook wel asielzoekers met een verblijfsvergunning. Nadat een statushouder een verblijfsvergunning heeft gekregen heeft zij recht op een woning. Dat is de start van de integratie in de Nederlandse samenleving. Vanuit hun woning gaan zij op zoek naar werk en scholing en kunnen zij actief gaan deelnemen aan de maatschappij. Vlotte huisvesting is dus van belang.

Wie is verantwoordelijk voor de huisvesting van statushouders? Het huisvesten van een statushouder is een taak van de gemeenten. De Huisvestingswet geeft hen die verantwoordelijkheid. Het Rijk bepaalt de aantallen. Provincies houden wettelijk toezicht op de voortgang. Elke gemeente krijgt elk half jaar een zogenoemde taakstelling voor het aantal te huisvesten statushouders. De gemeentes uit onze regio hebben rechtstreeks contact met Woonconcept over de directe toewijzing van een huurwoning.

Waarom krijgen statushouders voorrang? Langdurig verblijf in een asielzoekerscentrum is voor niets of niemand goed. De inburgering loopt vertraging op. Voor mogelijke nieuwkomers is geen plek en uitbreiding van opvangfaciliteiten is ingewikkeld en kostbaar. De regering heeft statushouders dan ook aangewezen als een groep met voorrang. Dat ze nog nauwelijks over een sociaal netwerk kunnen beschikken, maakt zelfstandig zoeken en vinden van huisvesting moeilijk.

Hoe gaat Woonconcept om met het huisvesten van statushouders Statushouders vallen onder de urgentiegroepen. Mensen die urgent zijn krijgen bij voorrang een passende woning aangeboden. Passend qua prijs en grootte. Een aangeboden woning mag een statushouder niet weigeren, anders vervalt de voorrang. Op de pagina urgentie aanvragen vindt u meer informatie over bijvoorbeeld sociale of medische urgentie. Heeft u vragen over het toewijzen van woningen aan statushouders? Neemt u dan contact op met team Verhuur.

Achtergrondinfo: betoog CDA omtrent onderzoek RKC ‘Statushouders’ uitgesproken op raadsavond

Spontane inleiding: CDA ziet de situatie in Hoogeveen toch veel meer als halfvol. Het onderzoek is helder, de conclusie (oplezen tekst: ‘overwegend doeltreffend’) is minder helder. We concluderen, i.t.t. Groenlinks, het is meer halfvol dan GL doet vermoeden.

Betoog:

Soms lijkt geen beleid ook goed te werken. Het rapport van de RKC over statushouders (kortweg) lijkt een klassieke conclaaf tussen hoofd en hart te zijn. Hoewel er geen kaders zijn, dus geen of weinig beleid gaat het toch goed. Men werkt vanuit het hart!  Het hoofd zegt: er moeten kaders en beleid komen, maar het hart heeft dat niet echt nodig? De doelstellingen worden gehaald en worden de afgesproken hoeveelheid statushouders gehuisvest.  Dat is toch mooi. De RKC schrijft echter er zijn risico’s en het is niet geborgd. Wij kunnen ons daarin vinden, maar zijn ook nuchter. Zorg voor (tijdelijk) extra formatie en laat de mensen uit de praktijk opschrijven hoe zij werken en zorg daarmee voor borging, wij begrijpen dat dit inmiddels gebeurd is middels zogenaamde procesbeschijvingen. Via college en raad kan er dan beleid van gemaakt worden. Doen is het nieuwe denken. De praktijk zorgt voor beleid wat het meest op maat is.

Bij ‘mensen uit de praktijk’ denken wij zeer zeker ook aan het cement tussen de stenen: de vrijwilligers van vluchtelingenwerk, sociale en kerkelijke instellingen, de taalmaatjes en andere die zich actief over deze medemens ontfermen. Wij vinden dit de plaats om waardering voor hen uit te spreken. Wethouder Otten zou dit ‘mooi wark’ noemen. Echter uit onze contacten met hen komt ook naar voren dat zij zeer te spreken zijn over de inzet en betrokkenheid van de ambtelijke staf die de huisvestiging statushouders begeleid.

Sober en rechtvaardig moet onze helpende hand uitsteken naar deze nieuwe inwoners van ons land is hoe wij het willen zien… In Hoogeveen is dat het geval. CDA is blij met de positieve eindconclusie van dit rapport. Valt ons wel op hoe lang zo’n rapport onderweg is maar toch. Hoewel het een stuk van presidum van de raad aan de raad is, hebben we toch al een reactie van het college ontvangen. Voortvarend zou je kunnen zeggen. [reactie RKC, had u het maar eerder op de agenda moeten zetten, beetje heen en weer plassen, red].

Wij zullen kort reageren op de 5 aanbevelingen voor de raad en de 5 aanbevelingen plus reacties van het college. Overigens is het wel een beetje voor de muziek uitlopen van het college om ook al de aanbevelingen aan de raad al vast uit te werken.

Aan de Raad

1. Aparte doelgroep. Wij zijn wel voorzichtig met het fenomeen ‘aparte doelgroep’, wij zouden graag het woord apart verwijderd willen zien. Het is één van de doelgroepen met haar eigen benadering. EXTRA Opdracht AAN COLLEGE IZ VOORRANG bijvoorbeeld bij huisvesting is voor ons niet nodig. De woonvisie is recent vastgesteld en is duidelijk genoeg en blijkt in praktijk ook te werken in de prestatieafspraken met wooncoop e.d.
2. Halfjaarlijks: voortgang t.o.v. doelstellingen in aantallen (kwantitatief) en knelpunten (kwalitatief). En sneller als college daar aanleiding toe ziet
3. Zwaar: kunnen wij toch ook zelf constateren. Raadsleden zijn mondig genoeg. Thema heeft de aandacht van de raad toch wel.
4. Nazorg hoeft niet verplicht. Laten we over 2 jaar ook een open mind houden rondom wat we nuttige onderzoeken van RKC vinden. We zouden ons kunnen voorstellen dat ondanks hoge prioriteit van dit onderwerp we toch van de RKC een quick scan (eigen handig) verwachten om te kijken of de RKC dergelijk opdachten nuttig of rationeel kan inzetten. Nu hebben we een extern bureau onderzoek laten doen naar iets wat goed functioneert, minimale aanbevelingen en wel nodige budget uitgegeven. Na de quick scan kan de RKC zelf beslissen wel/niet verdiepend onderzoek uit te voeren. [toegevoegd, aansluiten bij D’66 we moeten deze zaken continu monitoren, is taak als controlerend orgaan]

Ten aanzien van aanbevelingen voor College:

Sneu in de pers: college neemt aanbevelingen niet over, dat lijkt vrij dramatisch.

Ad 1 begrijpelijk. Echter wij hebben ook meegekeken met Hamid Hamidi bij zijn woning aanvraag. Je ziet dan toch dat veel niet duidelijk is. Site is niet in Engels, kan gemeente dat niet aankaarten? Er is onduidelijkheid welke huizen iemand kans op maakt als alleenstaande. Wat blauwe huizen zijn.

En wij wijzen op de risico’s van te weinig diversificatie door veel statushouders op één plek te vestingen. Via de voorbereidingscommissies van de woonvisie hebben inwoners hier ook al toe opgeroepen.

Ten slotte willen we bij die onderdeel, ook uit oogpunt van integratie, de dorpen mee te nemen, ook daar voorziet de woonvisie gelukkig in. Wij wijzen er wel op dat per geval gekeken moet worden naar vervoersmogelijkheden. OV of fiets en aanwezigheid van voorzieningen.

Ad 2. We wachten af

Ad 3. Houdt het praktisch, wij vinden de discussie wat overdreven. Je zou ook kunnen zeggen overnemen en dat integreren in de maatwerk aanpak. Maatwerk is toch ook een beleid.

Ad 4. Idem 2.

Ad 5. Akkoord, zie ‘raad’ en Zie gast van de raad: College heeft actieve informatieplicht.

Zolang er in Hoogeveen ook nog asielzoekers wonen die 15 jaar doen over een asielaanvraag hebben we wel grotere problemen als Nederland om op te lossen….en sluit ik me bij Hetty Pullen aan: in Den Haag valt nog wel wat te doen!

7. Aso-AZC in woonwijk

Dan krijgen we rond 23.00 uur nog onverwacht  het toetje van de debatten en onderwerpen. Loohuis deelt rustig en statig mee dat het AZC nog 2 jaar gehuurd blijft. Blij toe. Hoogeveen laat zo goed haar sociale gezicht zien (zie Roel Winkel -74- in Nieuwsuur, https://scroll.nieuwsuur.nl/roel-winkel#6026), maar ook Hoogeveen moet haar steentje aan de wereldproblematiek bijdragen. Tenslotte hebben we anders ook nog een waardeloos gebouw. De AZC-ers zijn ook nog een flink aantal klanten van o.a. winkelcentrum de Weide. En als je de Dublin-claimanten in de grip houdt is het helemaal goed te overzien. Dan fronzen we toch even: Hoogeveen krijgt als tweede in Nederland een EBTL (ook wel Aso-AZC). Marc Strolenberg was als fractievoorzitter al eerder op de hoogte gebracht en kon dus gelijk aangeven, op basis van onderzoek in Amsterdam-West (waar de eerste EBTL staat) dat dit onvergelijkbaar was met Hoogeveen. Bij ons in een woonwijk en daar op een industrieterrein, moet je dat wel willen?

De volgende dag deden wij, zeker na berichten in de Hoogeveense courant, wat onderzoek. Overigens moet me wel van het hart dat ik hoop dat de berichtgeving in de Hoogeveense courant nu dat zij onderdeel vormen van NDC Media (Hazewinkel wint toch) ook genuanceerder wordt. Het is geeft geen pas om dergelijke kppen in de HC te laatsten. Een prachtige tweet daarover van Stan van Eck. Geen olie op het vuur, maar ook niet mooier maken dan het is!

Het Dagblad Trouw had in Amsterdam-West onderzoek gedaan. Goed om dit eens te lezen. Jammer, dat Marc dat niet had gedaan voor zijn commentaar in de raad en voordat zij hun persbericht de wereld in stuurden. ‘VVD spreekt van slecht besluit’. Leest u anders zelf eens: https://www.trouw.nl/home/komst-aso-azc-baart-wijk-zorgen~a7c25041/. Lees de teksten van Joost, Nel en Eddy uit de Spaarndammerbuurt. Mijn conclusie is wel dat er sprake is van een woonwijk niet (alleen) een industrieterrein en verder natuurlijk dat de meningen uit eenlopen. Nel geeft aan dat ze zich zorgen maakt over inbraken. Echter deze aso’s zijn geen (veroordeelde) criminelen. Het zijn asielzoekers die zich om verschillende redenen (soms moet het ik met Stan van Eck eens zijn, drink eerst eens een kopje thee en vind uit wat er speelt) onbehoorlijk hebben gedragen. Meer zorgen heb ik over volgende thema:

Christenen en moslims in één gebouw

Deze mannen (en vrouwen??) hebben zich misdragen op het vlak van intimidatie en bejegening van andersgelovigen en homoseksuelen. Interessante kwestie is dan natuurlijk wel hoe dat in onze samenleving met anti-discriminatie-wetgeving en bijvoorbeeld herhaalde rechtszaken rondom bijvoorbeeld Zwarte Piet, dergelijk gedrag niet crimineel is. Burgemeester gaf aan dat de ‘aso-azc-ers’ in een apart gebouw komen, met intensieve dagbehandeling, bijna 1 op 1 begeleiding, een corridor van AZC naar winkelcentrum zal worden aangegeven, politie met 1 a 2 agenten deze zone in de gaten gaat houden, vertreding gelijk gestraft zou worden (hoe, wat?). Kortom niet mooier maken dan het is. CDA Hoogeveen zal zeker op dit punt de vinger aan de pols houden. Het kan niet zo zijn dat in ons land, wij onze nek uitsteken voor vluchtelingen of zelfs voor asielzoekers en dat zij onze grondrechten (mensenrechten) overtreden. De COA moet dan m.i. wel aangifte doen en dan is wel sprake van crimineel gedrag en kunnen we ook over gaan tot wat? Uitzetting naar Syrië? Weer een interessant dilemma. Kortom preventief met deze aso’s bezig zijn is ook goed. Geen thee drinken, maar hen wel doordringen van de grondrechten die in ons land gelden. Je zou ook kunnen zeggen dat deze moslims zich moeten realiseren dat zij in principe de ‘andersgelovigen’. Ook wij moeten werken aan het omturnen van deze nieuwe of tijdelijk inwoners. Je zou op dit punt optimistisch kunnen zijn ‘wir schaffen das’. Maar je kunt ook zeggen vanuit Raad of CDA geredeneerd: ‘wir beobachten das’. (beoachten is hier ‘bewaken’). Dat brengt ons bij de rode draad van deze blog:

8. Hoogeveen ‘Wir schaffen das’!

Een uitspraak van Angela Merkel op Hoogeveen geplakt. Een wereldleider die gewoon gebleven is. Een domineesdochter die in het protestantse Hoogeveen geboren had kunnen worden. Veel CDA-ers (en CU-ers) kunnen zich in haar herkennen. Nu moeten we ons goed realiseren dat deze uitspraak een veel diepere grond heeft dan wij denken. Want Duitsland is nadat het een land verslagen was door de geallieerden een land met trauma’s geweest. De onderzoekers zeggen dat de Duitse kinderen van de WO II voor zeker 40% trauma’s hebben opgelopen. Kinderen die moesten vluchten voor Russen of andere bevrijders. Die langs wegen met de lijken van dode dwangarbeiders moesten lopen. Natuurlijk hebben hun eigen ouders en grootouders dat veroorzaakt (ik generaliseer zeker), maar deze kinderen zijn nu bijna allemaal in de eindfase van hun leven aangekomen. Na 1945 waren er in Duitsland zo’n 14 miljoen mensen op de vlucht. Volgens vluchtingenwerk komt dat aardig overeen met het aantal Syrische vluchtelingen anno nu.

Angela Merkel is ook kind van bijzondere ouders. Want welke Duitser uit het vrije westen vestigt zich in 1954 (midden in de koude oorlog) in Oost-Duitsland. De ouders van Merkel deden dat. Om daar als dominee aan de slag te gaan. Merkel komt uit het Duitsland dat weet wat het is om te strijden voor vrijheid. Ze kent de Oost-Duitser die een vlucht over de Berlijnse muur niet overleefden. Zij weet wat een mens over heeft om in vrijheid te leven. Als ze straks ooit in ruste is dan moeten we haar een keer naar Hoogeveen halen om te spreken over Willkommenpolitik en samenredzaamheid anno nu.

Overigens kunnen we ons als Hoogeveen niet spiegelen aan het Duitse ‘wir schaffen das’, wij hebben een beduidend kleinere opgave. Echter wat we ons in Hoogeveen wel realiseren is hoeveel vrijheid waard is. In Hoogeveen ligt immers het dorp Nieuwlande. Een van de twee dorpen op de wereld wat de Yad Vashem kreeg. En waar zeker een museum moet komen! Strijden voor vrijheid kennen de veenarbeiders en boeren uit het Hoogeveense ook.

9. Opvatting CDA inzake vluchtelingen (landelijk beleid)

De vluchtelingenstroom heeft ons opnieuw geconfronteerd met de verschrikkingen die oorlog en geweld veroorzaken in de levens van gewone onschuldige burgers. Veel mensen in ons land willen aan de ene kant barmhartigheid tonen en mensen helpen maar tegelijk hebben zij ook begrijpelijke zorgen over de aantallen mensen die hier naartoe komen, de opvang en integratie. We weten dat de migratie in de komende tijd alleen maar zal toenemen door de groei van de bevolking in Afrika, de terreurdreiging in de wereld en de gevolgen van de klimaatverandering. Daarom hebben we oplossingen nodig om nieuwe drama’s te voorkomen.

Invoering ontheemdenstatus Het vluchtelingenverdrag  moet worden aangepast, om meer opvang in de regio en tijdelijke opvang elders mogelijk te maken. Voor vluchtelingen die echt in nood verkeren bieden wij bescherming. Dat kan in de vorm van een ontheemdenstatus. Hierbij krijgt de vluchteling de nodige bescherming en opvang maar is ook vanaf het begin duidelijk  dat die opvang tijdelijk is. Wanneer het weer  veilig is moet men ook weer terugkeren en zo kunnen bijdragen aan de wederopbouw van het land van herkomst. In Nederland krijgen vluchtelingen ruimte om zich, bijvoorbeeld via een opleiding of vrijwilligerswerk, te ontwikkelen. Herkomstlanden die na het herstel van de vrede meewerken aan de terugkeer van hun landgenoten geven we steun; landen die niet meewerken krijgen geen ontwikkelingshulp en  komen niet in aanmerking voor handelsverdragen of andere vormen van samenwerking.

Safe havens Voorkomen blijft beter dan genezen. Dat kan door een uiterste inspanning om problemen voor te zijn in de regio’s waar vluchtelingenstromen dreigen, door samen met andere landen de humanitaire ellende in landen als Syrië en Libië aan te pakken. Dit kan door meer dan nu safe havens in de regio te creëren en door hulp te bieden in landen als Libanon, dat bijna bezwijkt onder de grote instroom van vluchtelingen.

Kleinschalige en gelijkwaardige verdeling opvang Bij de opvang van asielzoekers in ons eigen land houden wij voortdurend rekening met het draagvlak en de spankracht in de regio. Wij kiezen voor een gelijkmatige verdeling van kleinschalige vluchtelingencentra over het land. Binnen Europa moeten bindende afspraken worden gemaakt zodat iedere lidstaat een fair deel van de vluchtelingen op zich neemt. Wie niet opvangt, kan geen aanspraak meer maken op Europese gelden.

Nederlander worden Voor reguliere migranten geldt een strikt beleid van toelating en inburgering. Wie Nederlander wil worden moet zijn oorspronkelijke nationaliteit loslaten. Op landen die het onmogelijk maken de eigen nationaliteit op te geven wordt diplomatieke druk uitgeoefend.

10. Nacht van de vluchteling in Drenthe

Dan komen we terug bij het begin van dit lange verhaal: de nacht (of avond) van de vluchtelinng was laat in Hoogeveen. Deze nacht wordt gehouden medio juni en duizenden mensen wandelen een nacht zo’n 40 kilometers en laten zich sponsoren voor het werk onder vluchtelingen. Een moderne vorm van het fonds wat in 1914 werd ingesteld. Deze wandelingen zijn op 3 plaatsen in Nederland. Amsterdam, Rotterdam-Den Haag en Arnhem-Nijmegen. Allemaal zo’n 40 kilometer. Overigens heeft Amsterdam ook een 10 en 20 kilometerroute. Zou het niet wat zijn om dergelijke actie ook in Hoogeveen te houden? Zeg maar in de nacht van 17 tot 18 juni kun je wandelen van Assen naar Hoogeveen. Dan van AZC naar AZC en langs het meest bijzondere AZC wat we in Nederland hebben gehad. Het vluchtelingenkamp Westerbork bij Hooghalen. Beter bekend als Kamp Westerbork uit Joden vervolging, maar toch in 1939 gestart als een opvangoord voor (joodse) vluchtelingen uit Oost-europa en later Duitsland. Een landelijk en internationaal symbool van de gevolgen van vervolging, oorlog en genocide. Als we dat voor ogen houden dan mag opvang van die vluchteling geen discussiepunt zijn. Of je nu vanuit Christenzijn barmhartig wilt zijn, humanist bent of gewoon vanuit gezonde menselijke waarden redeneert!

Kortom wie helpt mee de ‘nacht van de vluchteling’ te organiseren. Van de Schepersmaat 4 naar de Kinholtsweg 7 in Hoogeveen, via Oosthalen 8 in Hooghalen. Je wordt laat in de avond met de bus van Hoogeveen naar Assen gebracht en je gaat in de ochtend met de bus weer terug, of als je uit Hoogeveen komt, kun je gelijk je bed in duiken: Hoe ver zou jij ’s nachts lopen uit angst voor geweld? Laten  we in ieder geval dat ’s nachts lopen ervaren…!

Zullen we dit samen oppakken? Mail mij op e.kreuze@hoogeveen.nl. Ik heb in de site van ‘de nacht’ al even handmatig ‘Assen-Hoogeveen’ toegevoegd….: