Blog over W.O.P.K.E.-effect. Ik sta achter W.O.P.K.E.! En ik voelde me een Wopke.

Ik kies woensdag 17 maart geen TV-ster, maar gewoon de beste bestuurder voor Nederland. Een die de W.O.P.K.E.-methode hanteert. Hoewel Wopke alle wetten van succesvolle campagne tart denk ik aan het Harry-Potter-Effect. Wat heeft Jan Peter Balkenende het goed gedaan. Wat een rentmeester.

Het is 4.12 uur. Ik schrik wakker. Het RTL-debat, maar ook interviews van Jeroen Wollaars, Twan Huys, items van Arjen Lubach maar ook mening van Rutger Castricum allemaal komen ze voorbij. Het wordt 5.00 uur. Ik sta maar op. ‘Zo eerlijk hoeft ook weer niet’ hoor ik Castricum nog zeggen. Ik zag die middag (keek zondagochtend naar Ds. Moolhuizen) ook Twan Huys 3 keer dezelfde vraag stellen.  Dus u wilt de ouderen duizend euro’s uit de zak kloppen. Ik vond het antwoord van Wopke duidelijk, maar Twan niet. Het leek wel een uitzending van Nieuwsuur. Gelukkig blijft Wopke fier overeind in alle stormen. Hij tart wel de wetten van de campagne. Ik herken dat volledig. Ik voel me een Wopke. Ook omdat ik me thuis voel bij W.O.P.K.E. als methode om politiek te bedrijven. De kern van de W.O.P.K.E.-methode is zoek naar iets wat werkt. Roep niet iets voor de bühne, de kieswijzer of de oneliner in de pers. Spreek (roep dus sowieso niet) over oplossingen die werken. Voor Nederland. Niet voor één doelgroep, maar voor alle inwoners. Dat is moeilijk. Iedereen die maar één controversiële beslissing in een raadszaal, statenzaal of parlement heeft moeten nemen weet dat. Wopke loopt niet weg voor moeilijk. Loopt niet weg voor integrale afwegingen. Loopt überhaupt niet weg, ondanks dat hij vrij stevig in de roast van de media zit. Dat is trouwens hun goed recht. Zoals eerder gezegd: de ongemakkelijke vraag moet gesteld.  Maar de media draagt ook een verantwoordelijkheid. Framing is niet moeilijk. Kijken door een rietje is gevaarlijk.

Waarom voel ik me een Wopke. Waarom geloof ik in de W.O.P.K.E.-methode met het Wopke-effect. Waarom tart W.O.P.K.E. alle campagnewetten? We gaan de elementen van de ‘methode’ bij langs. W.O.P.K.E.

Werkend

Herhaaldelijk heb ik Wopke horen zeggen: ‘ik ben voor iets wat werkt’. In een campagne mag je volop beloftes doen die later niet blijken te werken. Een losse flodder doet het goed in de media. CDA is één van de weinige partijen die zich heel bewust is van de Europese positie van Nederland. Na Brexit ook nog serieus veranderd zo hoorde ik gisteren eminentie Jaap de Hoop S. zeggen.  De vleestaks is zo’n voorbeeld. Vele partijen roepen dat. Ik zag er zelf ook wel iets in. Maak het maar duurder want we kunnen best minderen. Maar als ik dan op 4 maart 2021 in FD (serieuze krant) lees dat volgens onderzoekers van van EY een vleestaks in Nederland onmogelijk kan worden ingevoerd, dan denk ik: ‘klinkt goed, maar kan het ook werken’. Kortom ik wil graag zien dat plannen objectief worden beoordeeld….

Dit botst met de campagnewet: ‘zorg voor hapklare brokken die licht verteerbaar zijn en op korte termijn goed gevoel geven’.  Bijvoorbeeld niet een visie op Hoogeveen in 2030, maar volgende maand een kunstgrasveld in uw dorp.

Open

Je ziet dat CDA met Pieter en Wopke duidelijk open zijn over wat hun plannen voor Nederland zijn. Doorrekening, toch een groot vraagteken voor CDA-ers volgens econometrist Omtzigt, zorgt niet voor mooie beelden rondom CDA. Heerlijk om op in te hakken, zeker als je er één subonderwerp uitpakt. Jesse deed het, Jeroen deed het, Twan deed het. Dus niet het hele plaatje schetsen van arbeidsmarkt veranderingen. Of het hele plaatje van zorg en specifiek ouderenzorg. Nooit zorg en huisvestiging bij elkaar brengen.  Zelfs  niet in gaan op de inkomensafhankelijkheid in het huisvestigingsplan voor verpleegzorg als Wopke het benoemd. Maar in een politiek na de toeslagenaffaire. Zelfs in de periode dat hele zwartgelakte documenten naar de kamer worden gestuurd zijn er partijen die niet open zijn over hun plannen. Dat stoort me en dan voel ik me meer een Wopke.

Dit botst op de campagnewet: ‘zeg niet te veel, dan kun je d’r ook niet op gepakt worden’. Bijvoorbeeld Rutte die eerst te druk is met besturen van het land (met Hugo die de klappen opvangt als iets mis gaat) en nu met spotjes als staatsman u oproept te gaan stemmen (Rosegarden methode, dank betrouwbare bronnen). Zegt verder dat hij een herstelplan heeft, maar zegt niet hoe dat in elkaar zit. Zal toch geen verhoging van de dividendbelasting zijn?

Planmatig

CDA spreekt over afschaffing van 2de jaar WW (zeer veel EU-landen hebben dan) in 2025. Het CDA heeft een visie op Nederland in 2030 en verder. CDA staat voor integrale ontwikkeling van Nederland. CDA is heel contentieus bezig met Nederland na de grootste crisis van de laatste 100 jaar.

Dit botst op de campagnewet: ‘Eerst het zoet en zuur komt later (als ik een andere baan heb)’.  Voorbeeld dit plaatje:

Kwaliteit

Ik las voor het congres in januari 2021 het verkiezingsprogramma. Vooral de economische paragraaf, maar ook de paragraaf over rentmeesterschap. Stuk voor stuk zag ik doordachte en afgewogen beleidsvoornemens. Ik werd er enthousiast van.  Zag zaken voor Nederland en voor ‘mijn’ Hoogeveen die me aanspraken en waar ik mee aan de slag wilde. Zaken die niet één aspecten of één doelgroep hielpen, maar vele. Als ik hier snij dan doet het daar zeer en hoe kan ik dat verdelen. Dat zien we bijvoorbeeld bij de veestapeldiscussie. Ik heb ook met CDA-ers tegenover 200 boze boeren gestaan (ik stond veilig achter Pieter Heerma en Jacko Geerts), maar CDA geeft daar toch een gewogen reactie op. Meer innovatie dan rucksichtslos snijden in eeuwenoude familiebedrijven. Veel geld voor vrijwillig inkrimpen is waarschijnlijk een meer gedragen oplossing dan sluiting met ME en deurwaarders. Denk dat CDA geleerd heeft van Hollandscheveld 1963.

Ik zie een CDA dat duidelijk integraal denkt. En dan minimaal op Europese schaal.  CDA die oude rechten (art 23 grondwet) beschermd, maar veel geld in innovatie pompt. Die kweekvlees aanmoedigt, maar zorgen heeft over genetische manipulatie en het dierenleed wat bij bijvoorbeeld kalveren ontstaat door kweekvlees. Zelfs PvdD sloot zich bij CDA aan op dit punt…maar dat krijg je niet te zien bij ZML.

Dit botst met de campagnewet ‘nuance verkoopt niet (vrij naar Harald Buit, Dagblad van het Noorden). Dat is eigenlijk een zelfde wet als ‘zorg voor hapklare brokken’ of ‘werk met fast food-items in je campagne’. Maar er is wel iets aan de hand. UK is vertrokken. Nederland zit al met maanden gesloten bedrijven en het virus muteert. Natuurlijk moeten we dierenleed tegen gaan, maar is dat nu belangrijker op dit moment dan vaccins of doorstarten van bedrijven? Bij CDA is het en/en. Afgewogen. Dat verkoopt in 42 seconden items erg moeilijk.

we moeten stemmen op kwaliteit. Iemand die met de Fransen kan boksen over KLM of die Grieken en Italianen wijst op hun verantwoordelijkheid. Iemand de belastingen  en toeslagen kan hervormen. Iemand die in de ring recht overeind blijft staan…!

Eerlijk

Tenslotte eerlijk. Wopke zegt eerlijk dat het niet van een leien dakkie gaat. Moet je niet doen zegt Castricum. Dan laat je een bloedspoor achter voor de wolven of duik je met een open wond in een rivier vol piranha’s. Dan is dat op eens het nieuwsitem, meer nog dan ieder inhoudelijk item. Dan gaan journalisten op zoek naar het halfvol. Doe d’r nog een model of kieswijzer overheen en het CDA daalt in de peilingen. Ik ga er zelf vanuit dat in Nederland mensen zijn die meer doen dan naar de TV kijken voordat ze gaan stemmen. Ik hoop en verwacht veel slimme mensen in het stemhokje. Mensen die zich realiseren dat eerlijke politici in tijd van post-toeslagencrisis schaars zijn zouden nog wel eens op Wopke Hoekstra kunnen stemmen. Want niets vertellen of niet opkomen dagen bij debatten past niet bij: Eerlijk duurt het langst.

Deze wet tart de campagnewet: ‘wees nooit onzeker, want dan wordt je in de pers afgemaakt’.  Dus wees alwetend ondanks dat je het niet weet. Grappig is wel dat Wopke eens met Sybrand moet gaan praten. Zijn uitspraak ‘we hebben de peilingen verslagen’ is wel de ultieme vorm van halfvol denken. Dat moet je dan ook maar kunnen (of was het Bumor). De bestuurder Wopke blijft geloof ik graag dichtbij zichzelf en ik hoop maar dat de politicus Wopke dat ook doet. Na 17 maart is wat mij betreft Nederland in goede handen bij Wopke. Nog paar nachtjes dan is het al zo ver…. aan de slag met de New Deal.

Deze lijstduwer #60 voelt is ook vaak meer bestuurder dan politicus, maar het hoort erbij…