Seizoen 1995/1996
1. HZVV-6 is met Brink zeker van z’n zaak!
Jongensdromen en voetbal als ritueel
Al in 1815 zei Sir Walter Scott: “Het leven is zelf een voetbalwedstrijd”. Een volmaakte mengeling van oude aristocratische idealen als mannelijke weerbaarheid en competitie, tijdloze levensregels als naastenliefde en mededogen, moderne deugden als zelfbeheersing en fair play en onmisbare collectieve samenhang in de vorm van lokale en nationale groeps-emoties.
Voetbal is een van de weinige rituelen die onze complexe maatschappij bijeen weet te houden. Honderd-duizenden beoefenen het, bijvoorbeeld op de wijze als HZVV-6 dat doet. Zo ging het bij menig zesdiaan ( gedefinieerd als: “speler van HZVV-6”, voor de nieuwelingen onder u, gewaardeerde lezers) al in de hete maanden van deze zomer, ernstig kriebelen. De nieuwe voetbalschoenen zonden al weer enige weken glimmend in de kast, het nieuwe, op vakantie gekochte voetbalshirt rook enkel nog naar zonnebrand-olie en het trainingsveld bezorgde ons dezelfde gevoelen dat Ruud Geels moet hebben gehad toen hij voor een nieuwe wonderolie, met haar op z’n hoofd op de foto mocht.
Ondanks dat onze coördinator en trainer Cor Timmerman (Timmie voor intimi) nog lag te bakken in aan de Costa del Slagharia, was een quintet zesdianen al weer up-and-moving. Mogelijk dat daarom bijzonder verdrietig verloren werd van een nog weinig georganiseerd-voetballend HZVV-4. Toch leuk op te merken dat het wat ons betreft al een stuk beter ging dan vorig jaar, toen werd flink verloren, nu tikt Klaas in de laatste minuut kinderlijk eenvoudig de bal langs Cor Timmerman en verloor het zesde met 1-2.
Klaas? In het vierde speelt toch helemaal geen Klaas hoor ik u denken. Nee, dat is dus het verdrietige element. Vervolgens is het zesde aangetreden tegen elftallen van collega’s. Nu is het begrip vriendenteam al een ingeburgerd begrip bij HZVV (al zijn sommige vriendenteams helemaal niet zo vriendelijk), maar als vriendenteams gaan spelen tegen teams van collega’s dan wordt het toch allemaal wel wat klef. Desondanks wint HZVV-6 met 4-2 van Go Ahead Kampen-7 en speelt 4-4 gelijk tegen Hoogeveen-4.
Dan is de magische datum 9-9-95 aangebroken: Het zesde zal in de reserve tweede klasse A van de afdeling Drenthe trachten voor de eerste keer in haar bestaan 3 punten mee te nemen naar Hoogeveen. Wij traden aan tegen SCN-3 te Nieuwlande. Dit is duidelijk een club waar men prioriteiten stelt. Aan de wand van de kleedkamer zitten ongeveer 18 kledinghaken en, na de laatste haak, is standaard in iedere kleedkamer een flesse-opener ingebouwd.
De afgelopen dagen heeft het heerlijk geregend (een voorbode van een nieuwe natte moeson? O, arme trainingsvelden) en fris gaat HZVV-6 met een 1-4 overwinning van start. Naast de ene goal van Bert maakt onze mobiele Hareld 3 goals. Na jaren van niet aflatende arbeid om tot een goed ingespeeld team te komen is het dan eindelijk zo ver: HZVV-6 is koploper in de reserve tweede klasse A.
Dat bewijst maar weer eens dat de zeergewaardeerde heer H. Brink niet alleen een scherp oog voor assurantiën of voor (Duitse) auto’s heeft, maar ook voor die teams die een goede uitstraling geven aan de naam Brink Assurantiën! Wij begrijpen dat hij, toen hij ontdekte dat HZVV-1 degradeerde naar de tweede klasse, toch nog een team achter de hand wilde houden, maar dat hij nu zelfs dubbele vruchten van deze strategie kan plukken is voor Brink mooi meegenomen. Dubbele vruchten? Ja, niet alleen HZVV-6 staat aan kop van haar tweede klasse, ook HZVV-1 doet het goed in haar tweede klasse. Dat heeft Brink toch maar goed ingeschat.
Naast dat wij in een of andere reserve klasse spelen is er nog een kenmerkend verschil tussen deze beide teams (daarbij wordt overigens het gemiddeld gewicht ook buiten beschouwing gelaten, zeker nu Henry K. in het tweede speelt): HZVV-6 scoort ieder jaar een toppositie in het fair-play klassement. Wij dagen dan ook het bestuur van HZVV uit, om op de jaarlijkse feest-avond (waar HZVV-6 ook geen gek figuur sloeg), bekend te maken wie de HZVV-fair-play-trofee 95/96 heeft gewonnen. HZVV-6 doet zeker mee, immers de afgelopen 4 seizoenen heeft HZVV-6 slechts 11 gele en 1 rode kaart (vergissing van de scheids) in ontvangst mogen nemen (gegevens E.J. Frederiksstad). Wie doet ons dat na!
Niet alleen sportief en qua sponsoring staat HZVV-6 er goed voor, ook de begeleiding van het team is duidelijk geprofessionaliseerd. Naast het tweetal scheidsrechters dat HZVV-6 in haar geledingen heeft en het zestal jeugdleiders (zowel bij HZVV als in het kerkelijk jeugdwerk) was er duidelijk behoefte aan een deskundige op het terrein administratieve rechtspraak. Met name omdat wij verwachten dat binnenkort het transfersysteem afgeschaft gaat worden, is vanaf dit seizoen de administratieve begeleiding van HZVV-6 volledig in handen gegeven van twee juristen. Nadat wij begrepen hadden dat HZVV-4 reeds enkele seizoenen een jurist hadden ingehuurd voor deze werkzaamheden, heeft het zesde een headhuntersbureau ingeschakeld om de trainer/coach Cor Timmie te ontlasten. Deze kwamen op de proppen met twee zeer charmante en deskundige dames. Een aantal spelers van het Zesde hadden deze dames reeds volledig doorgelicht, vandaar dat HZVV-6 met veel vertrouwen de administratieve taken in handen van deze dames heeft gelegd. Gezien het grote aantal wedstrijden die de dames de afgelopen seizoenen al gevolgd hebben, hebben zij dan ook met veel plezier deze duo-baan aangenomen. Binnenkort zal het zesde ook starten met de HZVV-Zesde-Raad. De dames zullen de Zesde-raad ook bijstaan in de onderhandeling over de wedstrijdpremies. In de raad is verder plaats voor een speler-scheidsrechter, een speler-jeugdleider, een commercieel manager, de account-manager “Brink”, de account-manager “Brugma” (tevens actief dansend), de account-manager “Speedy-clean”, een assurantie-deskundige, een fiscaal deskundige, een HZVV-6-statisticus, een vertegenwoordiger van de onafhankelijke HZVV-6-spelers, een Feijenoord-supporter, de controller “kilometervergoedingen”, een afgevaardige van de spelersvrouwen en een medewerker van organisatie-bureau ’t Noord.
Nadat HZVV-6 op de eerste zaterdag met 4-1 bij SCN had gewonnen, werd op zaterdag 16 september, het tot dan toe op de tweede plaats genoteerde, DZOH met 6-1 het Emmerbos ingestuurd. Overigens werd in die wedstrijd gescoord door de man die het assurantie-gehalte in ons team in z’n eentje verdubbeld: Jaap UW. Wij waren en blijven van mening dat dit voor de grote HZVV-familie niet onopgemerkt mag blijven. Overigens bedanken wij hem wederom voor de aanwezigheid onze pupil van het jaar (ja, jongens van HZVV-E en F: er is een wachtlijst): Jan-Jaap UW. Als zijn traptechniek zich zo blijft ontwikkelen, kunnen wij over een jaar of 15 nog veel HZVV-plezier aan hem beleven. Omschrijving van de goal van Jaap laten wij achterwege, hij is van harte bereid zijn wereldgoal (de 2-0), uitgebreid met enige superlatieven, te visualiseren. Naast het jaarlijks hoogtepunt van Jaap UW, had ook midmid (Henk heeft een nogal grote familie) Cor Schelhaas, alias Teun (om hem van die andere Cor te onderscheiden), een zeer goede dag. Teun scoorde 3 maal, dat is er al één meer dan vorig seizoen, dat belooft dus nog wat! Voordat wij toekomen aan derde wedstrijd tegen Noordscheschut-5, moet nog gememoreerd worden dat de halfjaarlijkse klaverjaswedstrijd van het Zesde werd gewonnen door Wiebe de Jonge, met andere woorden: ook aan de klaverjastafel staat hij op scherp. Dat geldt ook voor de rest van de voorhoede: onze linksbuiten eindigde als tweede en onze Hareld-Zamorano-Oldewening werd derde. The day-after-klaverjassen moesten wij aantreden tegen Noordscheschut-5. Vorig seizoen werd er nog tweemaal van Noordscheschut verloren. Dit seizoen zou dat niet gebeuren; Schut had vorige week met dik verloren van VVAK-2 en HZVV-6 was goed op dreef, dus een overwinning zat er aan te komen. De ruststand was echter slechts 1-1. De Schutters waren duidelijk ouder en daarmee (iets) slimmer, maar conditioneel minder. De tweede helft moest dan ook uitkomst bieden, zeker nadat Bert Eising diagonaal over het veld verplaatst werd, van rechtsachter komt hij de tweede helft linksbuiten te staan. De speler op die positie (die ieder seizoen weer moet vrezen dat het zesde niet overgaat tot democratische besluitvorming) was gewisseld. Het gaat dan ook crescendo met ’t zesde: via goals van Henk, Hareld, Wiebe en Berry (strak afstandsschot) wordt het 1-5.
M.Vr.Gr. EBJK
2.Zaterdag 16 september 1995: HZVV-6 koploper!
Nadat in de reserve 2e klasse A twee wedstrijden gespeeld zijn staat uw zesde trots bovenaan. Nog nooit in al die jaren dat wij samen hebben geploeterd is dat voorgekomen. En het bevalt prima.
Op de genoemde zaterdag dient HZVV-6 aan te treden tegen DZOH-2. Deze Drentse Zuid-Oost-Hoekers hebben vorige week VVAK-2 met 6-1 verslagen en staan op doelsaldo bovenaan. HZVV-6 heeft vorige week in het rustieke Nieuwlande met 1-4, door drie goals van Hareld, van de plaatselijke doordouwers gewonen. Vandaag dus gelijk de eerste topper voor HZVV. Zoals vanouds begint HZVV heel slecht. Ballen rollen over en onder de voet door, korte passes in de verdediging zijn net te kort en gewoon een balletje rond tikken lukt al helemaal niet. DZOH neemt dan ook het initiatief. Gelukking heeft HZVV-6 Wiebe de J. hij weet met onmogelijke ballen toch gevaarlijke situaties te creeeren. Zo ook in de 20ste minuut als hij op 3 meter van het doel de bal van de achterlijn teruglegd op Cor Schelhaas. De vervanger van Henk Koster op midmid doet dat uitstekend wat hij legd de bal strak in de verste hoek: 1-0. Een tiental minuten later is het al weer 2-0. Het is het hoogtepunt voor de rustigste middenvelder van HZVV-6 Jaap UW. Uit een afgeslagen corner scoort hij zeer rustig en beheerst. De keeper verkeek zich lelijk op z’n rustige bal in de uiterste hoek.
Na rust drukt DZOH HZVV nog verder terug en gaat ook hun laatste man doorschuiven. Omdat HZVV consequent haar spitsposities bezit houdt komt er nu veel ruimte. Ook Cor Schelhaas maakt daar dankbaar gebruik van. Uit een combinatie met Hareld tikt hij 3-0 binnen.
25 september 1995
Aan de redaktie van HZVV-clubnieuws
Af en toe komen er via clubblad en het gesproken woord allerlei negatieve verhalen tot ons. Vaak zijn er te weinig leiders of trainers, moeten de kantine-prijzen omhoog of gaat de geplande verbouwing niet door. De situatie die wij in deze brief aan de kaak willen stellen draagt ook NIET bij tot een positief beeld over HZVV. Echter eerst twee positieve zaken:
1. Hartelijke complimenten aan de makers en bedenkers van het vernieuwde clubblad van HZVV. Het ziet er een stuk professioneler uit en bied adverteerders goede mogelijkheden om hun advertenties kwijt te kunnen.
2. Felicitaties aan de organisatie van de HZVV-familiedag. Ondanks het slechte weer was het een grandioze dag beeindigd met een leuk feest in “’t Noord”. De thuisblijvers kregen weer eens ongelijk en deze dag is dus zeker voor herhaling vatbaar.
Vervolgens willen wij het volgende onder uw aandacht brengen. Enkele jaren geleden was er bij HZVV een groep A-junioren die de overstap naar de senioren aanpakten om te komen tot de oprichting van een “eigen team”. Enkele jongens die wilden stoppen werden overgehaald om toch te blijven om dan in dit team te gaan spelen. Een aantal spelers was misschien niet zo gewenst, echter om deel te kunnen nemen was een volledige selektie nodig, dus werden deze hartelijk binnengehaald. Nu dit elftal in de loop der jaren voldoende spelers heeft verzameld is deze bewuste speler eigenlijk overbodig. Daarnaast ligt hij volgens enkele spelers van dit betrokken team minder goed in de groep: hij drinkt geen bier, gaat niet mee stappen, heeft geen grote mond en komt weinig voor z’n eigen persoontje op. Het bewuste HZVV-team buigt zich dan over de vraag hoe men het beste van deze speler af kan komen. Er wordt besloten tot een democratisch besluit. Bij meerderheid van stemmen wordt aan de bewuste speler duidelijk gemaakt dat hij z’n spullen moet inleveren en dat hij volgend seizoen bij dit team niet meer welkom is. En passant wordt er aan toegevoegd dat hij namelijk niet voldoende voetbalkwaliteiten heeft en zich niet voldoende aan het team heeft aangepast. Dit ondanks dat deze speler zich vele uren heeft ingezet voor “zijn” team, vele reserve-beurten en vernederingen heeft getolereerd en vooral ondanks dat voetbal zijn grootste passie is.
Wij vinden dit een misselijke streek die geen rekening houdt met de, geschreven en ongeschreven, normen en waarden van HZVV. Dit is buiten proporties. Deze jongens moeten zichzelf afvragen wat zij er van zouden vinden als dit hun zou overkomen. Op de feestavond van de familie-dag is het herhaaldelijk uitgesproken: “HZVV dat is een grote familie”. HZVV-6 is echter heel blij dat wij van sommige HZVV-ers geen daadwerkelijke familie-leden zijn.
Gaarne zouden wij zien dat openlijke excuses werden aangeboden. De domme mens maakt fouten en haalt zijn schouders op, de wijze erkent zijn fouten en leert ervan.
Marco, Marcel, Rolf, Bert, Cor, Henk, Cor, Hareld, Jaap, Berry, Burnie, Klaas, Jan, Jeroen, Wiebe en Erik-Jan.
U kent vast nog wel die gevoelens van nerveusiteit, spanning in de onderbuik, zweverigheid in het hoofd en verstoring van het ritme waarin u normaal gesproken eet, toilet bezoekt en slaapt, kortweg de dingen die het dagelijks leven zo boeiend maken, als u de volgende dag of week op schoolreisje ging? Of jaren later toen u met uw studie-genoten op bedrijfsbezoek ging. Of laten wij zeggen de eerste keer toen u op bezoek ging bij uw schoonouders (als die ten minste kinderen hadden gekregen, want het komt voor dat mensen schoonouders hebben die kinderloos blijven) op bezoek ging.
Dat soort gevoelens leken op zaterdag 28 oktober j.l. zich ook meester te hebben gemaakt van HZVV-6. Uw trotse en fiere Zesde elftal (ook bekend van het betere sloopwerk). De lijstaanvoerder in de reserve tweede klasse 2. Binnenkort met keurige nieuwe shirts te bewonderen in de Hoogeveensche Courant. Het zesde ging namelijk weer op excursie naar de gevangenis. Of voor de lieverhebbers onder u, naar de rijkspenitiare inrichting Norgerhaven. In vroeger jaren noemde men dit ook wel “gesticht 1”.
Helaas was de start van dit schoolreisje al enigszins moeizaam. Zoals u wellicht weet voert Cor Timmy een strak disciplinair regime. Menig speler van het Zesde komt dan ook al met de auto naar het voetbalveld om maar niet enkele minuten te laat te zijn. Dat dit niet bevorderlijk voor het milieu is kunt u begrijpen, echter zal Cor u dan van repliek dienen: dan moeten ze maar eerder weggaan. Binnenkort zal er voor alle zesdianen een rij-agenda verschijnen waarin alle zesdianen worden opgenomen die een auto bezitten. Een beter milieu begint ook bij het zesde. De wedstrijden rondom Hoogeveen zullen wij op de fiets gaan bezoeken.
Echter j.l. zaterdag waren drie spelers van HZVV-6 TE LAAT. In-een-krimpend kwamen zij het HZVV-complex op gelopen, met gebogen hoofden melden zij zich bij Cor Timmy. Deze is echter hard, rechtvaardig en onverbiddelijk. Iedereen die te laat is moet een 1/2 wedstrijd reserve en deze beurt wordt niet opgeschreven. Deze reprimande zou nog een belangrijk staartje krijgen.
Hoogeveen, 30 oktober 1995
4. Gedachten, Jeugleiderschap en Marco van Bastens realiteit
Heeft u dat ook wel eens uw gedachten elders? Waar is elders? Je hoort dat vaak op het journaal (u weet waar men u voor leest van ’s werelds rampen als Bosnie en dergelijke) “hier en daar een bui”. Men weet niets en toch eigenlijk wel genoeg. Deze situatie doet zich ook voor bij het zesde; geheel incidenteel een speler met z’n gedachten elders is. U weet dan niet precies waar de bui gaat vallen en als ik u zeg dat het de linksbuiten betreft dan weet u toch al weer genoeg. Om te voorkomen dat men deze afwezige linksbuiten verweet reeds tijdens de wedstrijd over de verslaggeving na te denken, heeft het u een aantal weken niets over het zesde gelezen. Echter zaterdag 17 november had ondergetekende zo veel bedenktijd tijdens de in 3-3 geeindigde wedstrijd tegen VVAK-2 dat er wel iets uit de laptop moest rollen.
Je vraagt wel eens af wat bezield iemand nou om week in week uit kleine etterbakjes te trainen, te coachen en allemaal in de auto naar verre uitwedstrijden mee te nemen? Misschien waren deze jeugdleiders zich alle potentiele Barry Hughes-jes. Jonge mannen die over meerdere jaren, geheel ondaan van enig hoofdhaar worden geroemd in een van de gedichten van Henk Spaan of mogen komen uitleggen bij Frits en Henk hoe men in Hoogeveen de nieuwe Gullit heeft ontdekt en opgeleid. Heeft de doorsnee dergelijk sterk ontwikkeld ego dat hij daarom zaterdag-ochtends reeds voor dat de postbode van gemiddelde snelheid z’n eerste poststuk in de groene trommels gedeponeerd heeft, al op weg is naar een nog waterkoud sportveld. Een veld waar enkele schreeuwden, verkleunde en eigenwijze ouders hun Jantje of tegenwoordig Jasper, Maarten of Ruben staan aan te moedigen? Terwijl de coach vaak ook nog spelleider heerlijk onder het met eendeveren gevulde, warme dekbed tegen aldaar eventueel aanwezige levensmetgezel te kruipen?
Misschien is het de uitkomst van een negatieve keuze. D.w.z. nadat alle nog veel slechtere scenario’s zijn weggestreept, blijft de optie “jeugdleider” over! De kinderen zijn toch al om een uur op zeven op en je vrouw (ook wel levensmetgezel) heeft alle de gehele week de klusjes aangekondigd die jij de komende zaterdag mooi allemaal even kunt gaan uitvoeren. Met andere woorden u kiest eieren voor uw geld, immers u vindt voetbal toch wel leuk en de jongens hadden geen trainer.
Misschien is het wel de passie voor sport die u keer op keer de gaan naar het koude trainingsveld doet gaan. De jongeren van z’n jaar of dertig onder u herinneren zich nog de enthousiastmerende manier waarop trainer Hans Bakker (momenteel zeer verdienstelijk scheidsrechter) “fabelhaft” of “wunderbares tor” kon uitroepen als iemand met een zwak rollertje Appie of Wim had weten te verschalken. Persoonlijk herinner ik men de eerste kap- en draai-trainingen die ik van Harrie heb mogen ontvangen. En zeg nou zelf, wat dat punt aangaat heeft hij bijzonder goed werk geleverd, ik heb er nu nog plezier van dat hij op een vrieskoude dinsdagavond in de winter van 1979 op het gravelveld bij Hoogeveen (eerste angstige bezoek aan het complex van het Inter Milan van Hoogeveen, impliciet daarmee aangeven HZVV als het AC Milan van Hoogeveen te zien. Eventueel mag het vergelijk Everton-Liverpool of Sparta-Feijenoord ook op deze situatie van toepassing worden verklaart).
Harry een jeugdtrainer die z’n tijd ver vooruit was. Destijds in het kampioensjaar van HZVV-C7 moesten wij het meestal doen met de meer fysieke trainining van coach Bert S., echter die avond mochten meerdere teams wegens de in de grond aanwezige vorst gelijktijd de training van Harry ondergaan. Let wel beste lezers wij spreken hier nog over het tijdperk voordat de materie van Wiel Coerver op video verscheen en trainers hun pupillen voor het apparaat zetten om deze bewegingen te leren. Harry ging voor, hij predikte de schaar en zegende het kappen achter het standbeen. Nog steeds zie ik bij HZVV-6 spelers die ook die trainingen hebben genoten, echter een groot deel moet die essenties nu nog inhalen bij onze leider Cor T. Een trainer die wekelijks nieuwe Oost-europese methoden laat neer dalen op zijn onderdanen. Sprint-oefeningen en het op den rug naar den overzijde dragen van een medespeler. Nog een geluk dat onze Jan Nijmeijer zich meer voor het “jeugd-“leiderschap interesseert.
Om terug te komen bij de kern van dit betoog: waarom wordt men jeugdleider. Om een toekomstig topper te ontdekken, om het huiswerk te ontlopen, als passie voor de sport (u merkt wij komen nader tot het binnenste van deze met smakelijke doch persoonlijke ervaringen opgebouwde tekst) of uit voorliefde voor de kinderen. Dit laatste is in deze internet-tijd absoluut not-done. Zoals Youp van ’t Hek al eens zei, zodra ik mijn eigen kind al knuffel hoor je de buren al denken. Hij vertelde daar overigens niet bij dat hij daarbij gekleed gaat in een clownskostuum, maar dat is ook iets voor ingewijden.
Nee, heeft heeft wederom te maken met het “in gedachten elders” zijn zo werd mij zaterdag 17 november duidelijk. Het hoogst bereikbare voor een gereformeerde jongen uit Hoogeveen in mijn tijd was (afgezien van maatschappelijke carrieres en eventuele transfers naar Heracles of de Premier League) “Het Eerste”. Een categorie HZVV-ers die men altijd met respect behandeld werden. De mannen die naar jaren training bij Harry, Jan Mulder en anderen, met rood-wit bloed voor ogen de eer van HZVV verdedigden. “Het Eerste” dat waren mannen waarvoor je in de rust bij het in trappen je verlekkerde als er weer een bal over het hek geschoten werd. Hoewel, dat liep ook wel eens verkeerd af, Hendrik-Jan de Boer bijvoorbeeld raakte (al was dat in de wedstrijd) eens een speler van het huidige HZVV-10. Deze sloeg falikant achter over en kreeg na de wedstrijd ook excuses aangeboden van deze rood-witte praatgraag.
In gedachten trachten wij ons nog wel eens overigens mijn gedachten aan hetvaderschap. Er zijn belangrijker zaken dan het Eerste.
6. Maarten Luther King, Koob Schelhaas en de Veemarkt
Een beetje kippevel krijg je er nog wel van als je die toespraak van ds. Maarten Luther King weer hoort. “I have dream, that one day ….”. Enfin u kent de verdere tekst. Zo had ik woensdag 21 februari ook een droom. Ik droomde dat zowel het clubgebouw, de oude en de nieuwe kleedkamer waren afgebroken. De eerste twee ten behoeve van de uitbreiding van het overdekte zwembad. De laatste omdat het nieuwe klubgebouw over de hele lengte van het zwembad langs het (nog bestaande) hoofdveld werd gebouwd. Een clubgebouw met een bar van zo’n ongeveer 20 meter, zodat iedereen denkt vooraan te staan. Een clubgebouw met daar bovenop een tribune, een wedstrijdsecretariaat dat net als de (sponsor-) ontmoetingsruimte via grote glazenwanden uitkijken op het hoofdveld. En niets schetste mijn verbazing toen ik ontdekte dat de oude tribune verplaatst was naar de overzijde. Aangezien Hoogeveen (de v.v.) toch al maar kleiner werd de wielerbaan verlegt naar de achterste velden van Hoogeveen en kreeg HZVV (conform de adviezen van Oranjewoud – gemeente Hoogeveen was niet te spreken over de kwaliteit van het onderzoek van Heidemij-) er drie trainingsvelden bij. Als klap op de vuurpijl had HZVV zelfs een verrijdbaar kunststoffen “muurtje” gekregen, zodat de meerderheid van HZVV-6 het niet zo koud zou krijgen op training.
Binnen in het clubgebouw was het beregezellig; naast sfeervolle verlichting, ronde-klaverjastafels, braadworsten, belgisch, duits en engels bier in grote bierpullen (deels alcoholvrij natuurlijk), relaxte zitjes (voor de dames, om even bij te kletsen), dartborden, tafeltennistafels en voetbalspel (geen moderne computerrommel) en een hal of fame met daarin oude HZVV-elftallen, hoogtepunten als (thuis-) wedstrijden tegen Brighton, Ajax of Cambuur, heroische kampioensfoto’s. Ik ontdekte ook de commerciele hand van mogelijk Rolf Buikema, want de kantine was niet alleen zeer rendabel door feesten en partijen, ook de zwembad-bezoekers konden van de andere zijde (tijdens openingstijden van ONZE kantine) gebruik maken van en betalen voor onze snacks en drinks. Daar staat tegenover dat HZVV-ers (met behoorlijke reductie op een abonnement) gebruik mogen maken van het zwembad. In plaats van te douchen onder ijskoude douches, kunnen we nu zo even doorlopen naar de bubbelbaden en de knuffelmuur in het geheel verbouwde zwembad. Niet helemaal duidelijk was of er nog een sauna in het zwembad was opgenomen. Misschien dat Rolf deze zelf gaat exploiteren.
Als een flits schoot door me heen, waar dan die oude kleedruimte gebleven was. Deze is verwerkt in de gehele verbouwde zwembadweg-sporthal. Een grote sporthal waar HZVV (naast Thriantha en Smash) vaste gebruiker van is. Het zaalvoetbal van HZVV stijgt dan ook naar (nog) grotere hoogte, zodat Edwin Grunholz over 2 a 3 jaar het behoorlijk moeilijk krijgt tegen HZVV-zaal-1, mogelijk dan in de ranglijsten opgenomen als HZVV/Brink Boys, dat klinkt beter als “t Stoepje” of “Bunga Melati
7. Spelvreugd van het Zesde wordt niet beloond
Zaterdag 24 maart trad HZVV-6 in Assen aan tegen de Asser Christelijke Voetbalvereniging. HZVV-6, zelf een team met een hoog gereformeerd gehalte, speelt graag tegen ACV. Niet wegens de mogelijk nog aanwezige gelijke overtuiging, echter teams van ACV willen ook graag voetballen en zijn niet zo sterk georienteerd op het fysiek voetbal zoals wij dat her en der in onze mooie provincie wel eens plegen tegen te komen.
Echter toen de zesdianen het mooie sportcomplex van ACV betraden viel ons oog onmiddelijk op de half stok hangende ACV-vlag. De spelers van het Zesde waren dan ook niet verbaast toen begeleider Erna Santing ons kwam vertellen dat voor de wedstrijd een minuut stilte in acht werd genomen voor de 41-jarige Assenaar Gert Huisjes. Gert Huisjes was lid van ACV. Daar stonden we dan met een man of 30 op een druilig achterafveld op sportpark Stadsbroek. Onwillekeurig dwalen je gedacht af. Voetbal speelt geen enkele rol meer als je kijkt naar het naast het sportpark gelegen Asser bos. In de verte kun je de kinderboederij zien liggen. Zeker nu in ons team voor vele spelers een nieuwe fase in hun leven is aangebroken. Een drietal spelers heeft in de afgelopen maanden een baby gekregen (Joëlle Kreuze, Bram Spitse en Coen Uiterwijk Winkel), vervolgens is een zesdiaan in het huwelijk getreden (Marcel Blokzijl en zijn lieflijke bruid Stefanie) en gaan een aantal zesdianen op korte en lange termijn in het huwelijk treden (op korte termijn Henk Koster en zijn charmante en attente bruid Jannie) en op lange termijn zullen nog vele volgen. Als je zelf in een relatie heel dicht bij elkaar staat en die harmonie wordt alleen maar versterkt door de kleine handjes van een baby, die nog een heel leven voor zich heeft, die jouw vinger met alle kracht probeert vast te houden, dan weet je hoe je bij een plotseling wegvallen van één van beide voor een enorm gemis komt te staan. Een enorm gemis zoals Gert Huisjes dat ook gevoeld moet hebben toen in mei 1995 plotseling zijn vrouw Martha kwam te overlijden. Gert Huisjes een gelovig mens, moet gedacht hebben dat God hem en zijn drie kinderen Ciska, Evelien en Sander van Drenthe had verplaatst in het land Us, het land waarin Job woonde. Job die zijn zeven zonen en drie dochters moest verliezen. Van zijn vrouw moest horen: “Waarom volhardt gij nog in uw vroomheid? Zeg God vaarwel en sterf”. Job deed dit niet, toen drie vrienden van Job zagen hoe het leed hem getroffen had, gingen Elifaz, Bildad en Sofar naar hem toe om hem te troosten, “En zij zaten bij hem op de grond, zeven dagen en zeven nachten; niemand sprak tot hem een woord, want zij zagen, dat zijn smart zeer groot was”. Wij weten niet of Gert z’n vrienden ook bij hem gestaan hebben om hem te troosten. Vermoedelijk wel want op de bewuste avond heeft Gert zijn vriend Roel de Jong om 12.15 nog de politie gebeld om te melden wat Gert zelfdodingsplannen had. Gert had er dus met zijn vriend over gesproken. Een zeer gelovig mens, met zelfmoordplannen, dan moet je geestelijk wel aan de grond zitten. Wat zeg ik, onder de grond zitten. Het gesprek met God heeft men niet met zijn verdriet geholpen. Een gelovig mens kan net zoals ieder ongelovige in geestelijke nood komen. Hij is in dergelijke geestelijke nood gekomen dat hij dacht beter af te zijn door zijn leven te beeidigen. En om zijn gezin te herenigen ook het leven van zijn kinderen te beeidingen. Jonge kinderen die nog een heel leven voor zich hebben. Wederom onwillekeurig dwalen de gedacht af naar dat liedje van Willie Alberti. “De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft, de glimlach van een kind dat nog een leven voor zich heeft. Want leven is de moeite waard, met misschien wel wat verdriet, met soms wel wat verdriet, maar met liefde, geluk en plezier in ’t verschiet”. Waarom heeft Gert dat niet voor laten gaan. Waarom heeft hij het leven van kinderen beeidigd. Zij hadden wel veel verdriet in verschiet maar toch ook veel liefde en geluk?
Op een druilerig veld wellen de tranen in je ogen. Je vergeet dat je op een voetbalveld staat. Je ergert je niet aan de speler van ACV dat aan z’n kruis krabbent maar naar de scheidrechter kijkt in afwachten van zijn teken dat die ellendige stilte voorbij is. Als gelovig mens denk je net als de discipelen, die zeer verslagen waren toen Jezus zei “het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog van een naald dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat”, “Wie kan dan behouden worden?” Kan Gert behouden worden, zal hij ondanks zijn gruwelijke daad toch bij God komen en eeuwig bij hem zijn? Gedachtenvol schop ik wat van het droge grond voor me uit en sta roerloos over de velden te staren. ’s Avonds thuis denk ik hier nog over na en lees in Mattheus 19 vers 26 “Jezus zag hen aan en zeide: Bij de mensen is dit onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.”
Na die ene minuut volgen er nog 90 vol spanning en strijd. Echter iedere minuut van deze wedstrijd had minder betekenis dan iedere seconde van de voorafgaande minuut. Hopelijk hebben alle spelers en begeleiders aan het gezin in de Asser Lekstraat gedacht. Want onverschilligheid is de grootste misdaad van onze tijd.
HZVV-6 geeft overigens na een leuke wedstrijd een 0-2 voorsprong weg en speelt uiteindelijk met 3-3 gelijk. Als we van het veld aflopen denk weer aan Gert zo hij ook gebaald hebben van zo’n dom gelijkspel? Gelijk dringt zich de onzinnigheid van mijn vraag op. Er zijn veel belangrijker zaken in leven en in dood.
EBJK